“Imperial” themes in the politics of ancient Egypt during the reigns of the 18th – 20th dynasties

Starożytny Egipt był jednym z najważniejszych krajów na obszarze Bliskiego Wschodu, który niewątpliwie fascynował swoją odmiennością przedstawicieli innych kręgów cywilizacyjnych. Zainteresowanie osiągnięciami tego państwa na polu kulturowym niejednokrotnie przysłaniało pamięć o jego potędze militarnej oraz politycznej. Celem mojej pracy magisterskiej jest przedstawienie drogi, jaką Egipt przebył, by stać się jednym z kluczowych graczy na ówczesnej arenie międzynarodowej przy uwzględnieniu szerszego tła chronologicznego. Szczególnie w epoce Nowego Państwa, wątki imperialne w polityce przedstawicieli kolejnych dynastii są bardzo dobrze widoczne. Fundamenty pod prężny rozwój państwa podłożyło panowanie władców XVIII i XIX dynastii. Dla analizy wątków imperialnych istotne jest również przedstawienie genezy odbudowania i upadku państwa w omawianym okresie. Uwzględnienie okoliczności towarzyszących obu procesom pozwoli dostrzec ścisły związek pomiędzy wewnętrzną sytuacją Egiptu a polityką zagraniczną prowadzoną przez faraonów. W trzech rozdziałach zostały omówione zagadnienia związane z próbami odbudowy Egiptu po najeździe Hyksosów, procesem ugruntowywania potęgi i prestiżu tego państwa przez władców XVIII i XIX dynastii, jak również problemami wewnętrznymi (m.in: panowaniem królowej Hatszepsut czy rewolucji amarneńskiej), których skutki odcisnęły trwały ślad na historii egipskiego imperium. Zbadanie wątku budowy imperializmu egipskiego dokonano w oparciu o źródła, przede wszystkim egipskie, ale również pochodzące z innych kręgów cywilizacyjnych (asyryjskie, izraelskie i w mniejszym stopniu greckie). Obraz ze źródeł pisanych został wzbogacony o analizę egipskiej sztuki, której rola w procesie kształtowania prestiżu starożytnego Egiptu i wizerunku faraona była bardzo znacząca. W pracy magisterskiej zostały również przedstawione mechanizmy funkcjonowania egipskiego imperium, których celem jest wykazanie, że polityka prowadzona przez przedstawicieli kolejnych dynastii nie była przypadkowa, acz dobrze przemyślana i stanowiła zarazem nawiązanie do epok wcześniejszych.

Ancient Egypt was one of the most important countries in the Middle East, which undoubtedly fascinated representatives of other civilisations with its differences. Interest in the country's cultural achievements has often overshadowed the memory of its military and political power. The aim of my thesis is to present the path Egypt took to become one of the key players in the international arena at the time, taking into account the broader chronological background. Particularly in the era of the New Kingdom, the imperial themes in the politics of the representatives of the successive dynasties are highly visible. The foundations for the resilient development of the state were laid by the reign of the rulers of the 18th and 19th dynasties. In order to analyse the imperial motifs, it is also important to present the origins of the restoration and decline of the state in the period under discussion. Consideration of the circumstances surrounding both processes will make it possible to see the close connection between Egypt's internal situation and the foreign policy pursued by the pharaohs. Three chapters deal with issues related to the attempts to rebuild Egypt after the Hyksos invasion, the process of consolidating the power and prestige of the state by the rulers of the 18th and 19th dynasties, as well as internal problems (e.g. the reign of Queen Hatshepsut or the Amarna Revolution), the effects of which left a lasting imprint on the history of the Egyptian empire. The study of the plot of the construction of Egyptian imperialism was based on sources, primarily Egyptian, but also from other circles of civilisation (Assyrian, Israelite and, to a lesser extent, Greek). The picture from written sources was enriched by an analysis of Egyptian art, whose role in the process of shaping the prestige of ancient Egypt and the image of the pharaoh was very significant. The thesis also presents the mechanisms of the Egyptian empire, the aim of which is to show that the policies pursued by the representatives of successive dynasties were not accidental, but well thought out and at the same time constituted a reference to earlier eras.