Analytical problems in the determination of H2O2 in antiseptics.

Nadtlenek wodoru jest substancją stosunkowo niestabilną, łatwo ulegającą rozkładowi do wody oraz tlenu atomowego. Zjawisko to wykorzystuje się w działaniu często stosowanego w medycynie środka antyseptycznego, jakim jest woda utleniona. Ze względu na liczne czynniki przyspieszające proces rozkładu nadtlenku wodoru, prawidłowe oznaczenie realnej zawartości tego związku w badanym materiale metodami klasycznymi jest znacznie utrudnione. Celem badań była ocena wpływu wybranych czynników na wyniki oznaczenia nadtlenku wodoru w roztworach o stężeniu około 3%. Związek ten oznaczano z wykorzystaniem klasycznej analizy miareczkowej, metodami jodometrycznymi. Sprawdzono, czy na wynik oznaczenia ma wpływ rodzaj materiału, z którego wykonano zastosowany sprzęt laboratoryjny (szkło, tworzywo sztuczne), stabilizacja diwodoropirofosforanem sodu i kwasem 1-hydroksyetano-1,1-difosfonowym, stopień rozcieńczenia próbki oraz czas dzielący rozcieńczenie próbki od przeprowadzanego oznaczenia.

Hydrogen peroxide is a relatively unstable substance, easily decomposed into water and atomic oxygen. This phenomenon is used in the action of oxidized water, which is often used antiseptic in medicine. Due to numerous factors accelerating the process of decomposition of hydrogen peroxide, correct determination of the real content of this compound in the material examined by classical methods is significantly impeded. The aim of the studies was to evaluate the influence of selected factors on the results of hydrogen peroxide determination in solutions with a concentration of approximately 3%. This compound was determined using classical titration analysis by iodometric methods. It was checked whether the type of material used in laboratory equipment (glass, plastic), stabilization with sodium dihydrogen pyrophosphate and 1-hydroxyethane-1,1-diphosphonic acid, the dilution of the sample or time between the dilution of the sample and the determination were affected to results.