Bibliogr. s. 118 - 120

Niniejszy artykuł analizuje opisywane przez H. C. Boasa zalety zastosowania semantyki ramowej (Frame Semantics) w badaniach nad poezją ustną. Przedstawiono w nim studium przypadku dotyczące poezji staroarabskiej oraz klasycznych arabskich ram semantycznych analogicznych do angielskiej ramy Revenge („zemsta”). Celem badania była ocena użyteczności modelu FrameNet w systematycznym rejestrowaniu oralno-formułicznych „wzorców fabularnych” oraz wymienności jednostek leksykalnych w zależności od uwarunkowań prozodycznych. Wyniki badania potwierdzają tezy Boasa, wskazując jednak na istotne ograniczenia modelu FrameNet: brak narzędzi umożliwiających uwzględnienie (1) kontekstowych sposobów ewokacji oraz (2) oralno-formułicznych „wzorców fabularnych” zakodowanych w języku figuratywnym. Artykuł proponuje rozszerzenie modelu o nowy sposób zapisu relacji międzyramowych (zaproponowany przez T. Torrenta i in.), a także o systematyczne rejestrowanie rzutowań figuratywnych między ramami, w szczególności amalgamatów.

This paper examines the applicability of Frame Semantics in studies on oral poetries, as proposed by H.C. Boas. It presents a case study on Early Arabic Poetry, and Classical Arabic frames analogous to the English Revenge. The goal of the study was to assess the utility of the FrameNet model in systematically recording oral-formulaic “story patterns” and exploring the interchangeability of lexical units based on prosodic conditions. The findings support Boas’ claims, indicating, however, significant limitations of the proposed application of the model: lack of tools for addressing 1) contextual means of evocation and 2) oral-formulaic “story patterns” encoded by figurative language. The paper suggests augmenting the FrameNet model with a new relation encodement proposed by Torrent et al., and with a record of conceptual blend operations on catalogued frames.