The Price of Perfection: An Analysis of the Impact of Decision Maximization Strategies on the Well-being of Decision Makers

W obliczu dynamicznie zmieniającego się świata, w którym liczba dostępnych możliwości stale rośnie, strategie podejmowania decyzji i ich konsekwencje zdają się nabierać coraz większego znaczenia dla funkcjonowania i dobrostanu jednostek. Przeprowadzone do tej pory badania (np. Schwartz i in., 2002), sugerują, że skłonność do maksymalizacji decyzji może wiązać się z niższym poziomem dobrostanu decydentów, podczas gdy “zadowalanie się” opcjami satysfakcjonującymi koreluje m. in. z wyższym poziomem szczęścia i subiektywnym dobrostanem. Wyniki badań nie są jednak jednoznaczne (np. Diab i in., 2008; Oishi i in., 2012), a wśród naukowców brakuje zgody dotyczącej wpływu maksymalizacji na ludzki dobrostan.Celem pracy było zgłębianie zależności pomiędzy skłonnością do maksymalizacji decyzji i samopoczuciem decydentów. W badaniu on-line udział wzięło 99-ciu respondentów (69 kobiet i 30 mężczyzn), o średnim wieku wynoszącym 33 lata. Zastosowano podejście eksploracyjne, wykorzystujące bezkierunkowe pytania i hipotezy badawcze. W celu ich weryfikacji wykorzystano Skróconą Skalę Maksymalizacji (Nenkov i in., 2008), Skalę Żalu i Rozczarowania (Schwartz i in., 2002), Skalę Satysfakcji z Życia (Diener i in., 1985) oraz Skalę Subiektywnego Szczęścia (Lyubomirsky i Lepper, 1999). Sformułowano dodatkowe pytania ankietowe, weryfikujące dotychczasowe, nieujęte przez pozostałe narzędzia hipotezy dotyczące korelatów maksymalizacji (Schwartz, 2002). Uczestnicy badania wzięli także udział w autorskim eksperymencie, którego celem była weryfikacja czasu podejmowania decyzji.Analiza wykazała dodatnią korelację pomiędzy poziomem maksymalizacji a doświadczanym żalem, nieefektywnym gospodarowaniem czasem i adaptacją hedonistyczną. Nie stwierdzono korelacji pomiędzy maksymalizacją a pozostałymi zmiennymi (jak poziom szczęścia czy subiektywny dobrostan). Przedstawione wyniki, podobnie jak dotychczasowe badania, dostarczają niejednoznacznych wniosków i wskazują na potrzebę dalszej eksploracji tematu. Uwzględniono ograniczenia pracy i zaproponowano kierunki przyszłych badań.

In the face of a rapidly changing world, where the number of available opportunities continually increases, decision-making strategies and their consequences seem to gain increasing significance for individuals' functioning and well-being. Previous research (e.g., Schwartz et al., 2002) suggests that a tendency toward maximizing decisions may be associated with lower well-being levels among decision-makers, while "satisficing" with satisfactory options correlates with higher levels of happiness and subjective well-being. However, research findings are not conclusive (e.g., Diab et al., 2008; Oishi et al., 2012), and there is a lack of consensus among scientists regarding the impact of maximizing on human well-being.The aim of the study was to explore the relationship between the tendency to maximize decisions and the well-being of decision-makers. An online study was conducted with 99 respondents (69 women and 30 men), with an average age of 33 years. An exploratory approach was used, employing non-directional questions and research hypotheses. To verify them, the Short Maximization Scale (Nenkov et al., 2008), Regret and Disappointment Scale (Schwartz et al., 2002), Life Satisfaction Scale (Diener et al., 1985), and Subjective Happiness Scale (Lyubomirsky & Lepper, 1999) were used. Additional survey questions were also formulated to verify hypotheses about the correlates of maximizing (Schwartz, 2002) that were not covered by other tools. The study participants also took part in a custom experiment aimed at verifying decision-making time.The analysis showed a positive correlation between the level of maximization and experienced regret, inefficient time management, and hedonic adaptation. No correlation was found between maximization and the other variables (such as happiness level or subjective well-being). The presented results, like previous studies, provide inconclusive findings and indicate the need for further exploration of the topic. The limitations of the work were considered, and directions for future research were proposed.