Therapeutic potential of video games in isolation

Celem niniejszej pracy jest przedstawienie terapeutycznego potencjału gier wideo w izolacji poprzez analizę porównawczą badań socjologicznych oraz praktycznych przykładów. „Izolacja” została potraktowana wielowymiarowo: jako skutek problemów zdrowotnych w rozdziale drugim, pod kątem wyobcowania w rozdziale trzecim, a także jako odizolowanie od osób bliskich w rozdziale czwartym. Rozdział pierwszy zapewnia kontekst wymagany do zrozumienia natury problemów poruszanych w dalszej części pracy. Uniwersalne dla tematu zagadnienia pojawiają się stopniowo w każdym rozdziale. Rozważania prowadzą do potwierdzenia, że gry wideo mogą działać terapeutycznie zarówno dla pojedynczych jednostek, jak i dla relacji międzyludzkich; podkreślono jednak problem stygmatyzacji tego medium.

The aim of this research is to showcase the therapeutic potential of video games in isolation through comparative analysis of sociological studies and practical examples. „Isolation” has been treated in a multidimensional way: as a result of health issues in the second chapter, from the point of alienation in the third chapter, and also as separation from relatives in the fourth chapter. The first chapter provides context required to understand the nature of issues brought up in following parts of the work. Themes universal for the topic appear gradually in every chapter. The consideration leads to confirming that video games may have a therapeutic influence both for the individuals and the relationships between people; although it has been highlighted that this particular medium still suffers from stigmatization.