Ovary cancer - clinical study

Abstract. Cancer is one of the most important problems of developed societies. Statistically, among the causes of death in the Polish population cancer stand in second place after cardiovascular disease. The authors present the case of ovarian cancer. In Poland it is diagnosed in more than 3,000 women, and it is the most common cause of cancer deaths among all women of reproductive organs in our country. Malignant ovarian tumors can be divided into benign, with reduced malignancy and malignant. Ovarian cancer in many cases runs and develops without perceptible symptoms, in particular in the early stage of the disease, and therefore it is most often diagnosed when the tumor has already achieved significant progress. The diagnosis of multiple methods to apply research to confirm the diagnosis of hitherto probably bet that it is ovarian cancer. These methods include, inter alia, designation of tumor marker Ca 125, the performance of pelvic examination, ultrasound, CT, MRI. To methods of treatment include surgery, chemotherapy, radiation, hormonal therapy, immunotherapy, biological targeted therapy. This paper describes a case study patient with a diagnosis of ovarian cancer. Particular attention was paid to symptoms that accompanied the patient before placing a definitive diagnosis, as well as side effects of oncological therapy, and symptoms resulting from the very essence of disease progression. The study also described how the method was subjected to ill treatment and a comparison of the results of individual studies that were carried out during hospitalization from diagnosis to death. Treatment of ovarian cancer remains an extremely complex problem. Despite advances in surgery and first-line chemotherapy in most patients come to the conclusion recurrence of the disease, the feed will sooner or later to death. You can argue that ovarian cancer has become a chronic disease, although there is still incurable, medical treatment and may prolong the duration of which is related to overall survival.

Choroby nowotworowe stanowią jeden z najistotniejszych problemów społeczeństw rozwiniętych. Statystycznie wśród przyczyn zgonów w populacji polskiej nowotwory złośliwe stoją na drugim miejscu zaraz po chorobach układu krążenia. W niniejszej pracy przedstawiono przypadek raka jajnika. W Polsce rozpoznaje się go u ponad 3 tysięcy kobiet, i jest on najczęstszą przyczyną zgonów spośród wszystkich nowotworów narządu rodnego kobiet w naszym kraju. Nowotwory jajnika można podzielić na guzy niezłośliwe, o ograniczonej złośliwości oraz złośliwe. Rak jajnika w licznych przypadkach przebiega i rozwija się bez uchwytnych objawów w szczególności we wczesnym stopniu zaawansowania tej choroby, w związku, z czym najczęściej diagnozowany jest, gdy guz osiąga już znaczne zaawansowanie. W diagnostyce stosuje się różnorakie metody badań mających na celu potwierdzenie dotychczasowo postawionej, przypuszczalnie diagnozy, jaką jest rak jajnika. Do metod tych można zaliczyć między innymi oznaczenie markera nowotworowego Ca 125, wykonanie badania ginekologicznego, badanie, USG, CT, MRI. Do metod leczenia można zaliczyć leczenie chirurgiczne, chemioterapię, radioterapię, leczenie hormonalne, immunoterapię, biologiczną terapię celowaną. W pracy opisano studium przypadku pacjentki z rozpoznaniem raka jajnika. Szczególna uwaga zwrócona została na objawy, jakie towarzyszyły pacjentce przed postawieniem ostatecznej diagnozy, jak również objawy niepożądane stosowanego leczenia onkologicznego, oraz objawy wynikające z samej istoty postępu choroby. W studium opisane zostały również metody leczenia, jakim poddawano chorą, oraz przedstawiono porównanie wyników poszczególnych badań diagnostycznych, jakie były przeprowadzane w trakcie hospitalizacji od rozpoznania do zgonu. Leczenie raka jajnika w dalszym ciągu pozostaje niezwykle złożonym problemem. Pomimo postępu w leczeniu chirurgicznym oraz chemioterapii I rzutu u większości pacjentek dochodzi do stwierdzenia wznowy choroby, doprowadzającej prędzej czy później do zgonu. Można dowodzić, iż rak jajnika stał się chorobą przewlekłą, mimo to w dalszym ciągu nieuleczalną, a stosowane leczenie może przedłużyć czas jego trwania, z czym związany jest czas całkowitego przeżycia.