„Chinese Football Dream”. Football as a Tool of PRC’s Soft Power

W ostatnich latach można zaobserwować wzmożoną aktywność inwestycyjną w chińskiej piłce nożnej. Informacje o wielkich kwotach pompowanych w sektor piłkarski w Państwie Środka uzupełnia coraz większa obecność kapitału chińskiego w europejskim futbolu. Piłka nożna trafiła do Chin jeszcze pod koniec XIX w. jako element zachodniej kultury fizycznej, której import z czasem zaczęto postrzegać jako część wysiłku na rzecz modernizacji państwa oraz fizycznego i duchowego umocnienia obywateli. Jednak ze względu na wenętrzne zawirowania XX-wiecznych Chin, rozwój tamtejszego futbolu napotykał na swojej drodze rozmaite przeszkody i w rezultacie nie urósł do prominencji znanej w Europie. Od zarania Chińskiej Republiki Ludowej oddolną budowę kultury piłkarskiej blokował scentralizowany system zarządzania sportem oraz społeczne i gospodarcze zawirowania będące rezultatem decyzji politycznych władz centralnych. Komercjalizacja i profesjonalizacja chińskiego sportu rozpoczęta w latach 80. wraz z etapem stopniowego „otwierania Chin na świat zewnętrzny” otworzyła zupełnie nowy rozdział w historii chińskiej piłki nożnej. Wraz z dojściem do głosu sił rynkowych chiński świat piłki nożnej przeszedł przez burzliwy okres wzlotów i upadków, nie wykorzystując w pełni swojego potencjału. Jednak wraz z dojściem do władzy Xi Jinpinga działania w chińskiej piłce nożnej zyskują coraz bardziej skoordynowany kształt, jako że rozwój na tym polu stał się częścią szeroko zakrojonego programu rządowego. Xi Jinping nie jest pierwszym człowiekiem władzy w Chinach, który przejawia zamiłowanie do futbolu, jednak po raz pierwszy na taką skalę postanowił on patronować wspólnym wysiłkom sektora publicznego i prywatnego podejmowanych w ramach ogólnonarodowej inicjatywy mającej na celu poprawić niekorzystny wizerunek chińskiej piłki nożnej. Biorąc pod uwagę bezprecedensową popularność piłki nożnej w wymiarze globalnym, ów rozwój piłkarski Chin w niniejszej pracy został przeanalizowany jako jeden z instrumentów chińskiej soft power. Do tego celu wykorzystane zostały przede wszystkim opracowania i artykuły naukowe, liczne artykuły prasowe oraz zasoby piłkarskich baz danych.

In recent years, one can distinctly observe a growth in investment activities within the Chinese football. Informations concerning large sums of money invested in Chinese football sector are complemented by growing presence of Chinese capital in European football. The game itself first appeared in China back in the end of 19th century as an element of Western phisycal culture which has been imported to China as part of efforts to modernise the country and stregthen the phisycal and spirutual condition of its people. Since the establishment of People’s Republic of China in 1949, the grassroots development of football has been impeded by various factors, mostly including the heavy centralised sports governing system as well as economic and social unrest that resulted from political actions taken by the government. Commercialization and professionalization of Chinese sport that was initiated in the 1980s, along with the „opening of China period”, started a completely new chapter in the history of Chinese football. Exposed to market forces, Chinese football entered a period of continuous raises and falls, never being able to fulfill its great potential. However, along with Xi Jinping’s rise to power, the actions undertaken within the framework of Chinese football gained more coordinated fashion, now that the development within this scope became an integral part of the government programme. Chairman Xi is not the first man of power in China that is a football admirer, but for the first time has he decided to start an initiative of such scope, where the private and public sectors are to pursue nationwide efforts in order to raise the profile of Chinese football. Given the current unprecedented global popularity of football, the paper aims to present the development of football in China and analayse how the People’s Republic of China uses it as a tool of its soft power. For the reasearch purposes, the author used scientific publications, numerous press articles and resources available in football databases.