Literature under the Influence of hesychasm : Boris Zaytsev’s "Saint Sergius of Radonezh"

W pracy nad szkicem hagiograficznym o św. Sergiuszu Borys Zajcew dysponował 500-letnią tradycją żywotopisarsko-kaznodziejską, którą zapoczątkował w 1418 r. uczeń założyciela Ławry Troicko-Siergijewskiej - Epifaniusz Mądry. Jej uwieńczeniem był żywot syntetyzujący dotychczasowy dorobek - autorstwa archimandry Nikona (Rożdiestwieńskiego), opublikowany po raz pierwszy w 1885 r. B. Zajcew ma świadomość fenomenu św. Sergiusza, którego rola wykracza poza ramy historyczne, jest on żywym symbolem o uniwersalnym znaczeniu dla prawosławia i Rosji. Nie przypadkiem pisarz "pierwszej fali" emigracji po rewolucji 1917 r. - w poszukiwaniu oparcia dla siebie i swoich pobratymców – kieruje wzrok ku wielowiekowej tradycji hagiograficznej związanej z Orędownikiem Świętej Rusi i Rosji. W całości szkic ukazał się po raz pierwszy nakładem wydawnictwa YMCA-Press w Paryżu w 1925 r.

In working on a hagiographical sketch about St. Sergius, Boris Zaytsev had at his disposal a 500-year-old tradition of life-writing and preaching, which began in 1418 with Epiphanius the Wise, a disciple of the founder of the Holy Trinity-St. Sergius Lavra. Its culmination was a life synthesizing the previous output - by Archimandrite Nikon (Rozhdestvensky), first published in 1885. B. Zaytsev is aware of the phenomenon of St. Sergius, whose role goes beyond the historical framework; he is a living symbol with universal significance for Orthodoxy and Russia. Not coincidentally, the writer of "the first wave" of emigration after the 1917 revolution - in his search for a foothold for himself and his compatriots - turns his gaze to the centuries-old hagiographic tradition associated with the Advocate of Holy Rus and Russia. In its entirety, the sketch was first published by the YMCA-Press in Paris in 1925.