Taking care of the patient after kidney transplant because of chronic kidney disease

Wstęp: Przewlekła choroba nerek to stan, który wymaga leczenia nerkozastępczego. Jednąz metod leczenia jest przeszczep nerki. Każdy chory cierpiący na schyłkową niewydolność nerek może być rozważany jako biorca przeszczepu nerki. Zabieg transplantacji nerki nie leczy niewydolności nerek, ale poprawia jakość życia i wydłuża życie chorych. Wiąże się on jednak z możliwością wystąpienia powikłań. Pacjenci po transplantacjach wymagają fachowej opieki lekarzy i pielęgniarek, których rola opiera się na ścisłym monitorowaniu stanu zdrowia chorych, rozpoznawaniu i zapobieganiu wczesnym powikłaniom pooperacyjnym.Cel pracy: Celem pracy była ocena stanu bio-psychospołecznego pacjenta po przeszczepie nerki, przedstawienie rozpoznanych diagnoz pielęgniarskich, celu, zaplanowanych i zrealizowanych interwencji podejmowanych u pacjenta po wykonanym zabiegu oraz ocena efektów opieki u pacjenta po zabiegu operacyjnym. Materiały i metody: Zastosowano metodę studium indywidualnego przypadku. Przedstawiono historię pacjenta po przeszczepie nerki w wyniku przewlekłej choroby nerek w stadium V w przebiegu zwyrodnienia wielotorbielowatego. Informacje zebrano w czasie pobytu pacjenta na oddziale Chirurgii Ogólnej, Onkologicznej i Gastroenterologicznej. Wykorzystano technikę wywiadu, obserwacji, skalę oceny bólu, wskaźnik masy ciała BMI, skalę Aldreta i analizę dokumentacji medycznej.Wyniki: W trakcie sprawowanej opieki pielęgniarskiej rozpoznano diagnozy pielęgniarskie. Do najważniejszych z nich należały: ból rany pooperacyjnej oraz wiążące się z przebytym zabiegiem ryzyka między innymi: ryzyko ostrego odrzucenia nerki przeszczepionej, infekcji ogólnoustrojowych w wyniku stosowanych leków immunosupresyjnych oraz deficyt wiedzy w zakresie samoopieki po przeszczepie nerki. Plany interwencji pielęgniarskich do postawionych diagnoz udało się zrealizować. Stan zdrowia chorego po dwóch dniach opieki pooperacyjnej na oddziale chirurgicznym pozwolił na przeniesienie go na oddział Nefrologii. Wnioski: Zrealizowane cele i interwencje umożliwiły zmniejszenie ryzyka powikłań pooperacyjnych i pozwoliły na właściwe przygotowanie pacjenta do samoopieki.

Introduction: Chronic kidney disease is a condition that requires renal replacement therapy. One of the treatments is a kidney transplant. Every patient suffering from end-stage renal disease may be considered as a kidney transplant recipient. Kidney transplant surgery does not cure kidney failure, but it improves the quality of life and extends the life of patients. However a kidney transplant, is associated with the possibility of complications. Patients after transplants require professional medical and nursing care, whose role is based on close monitoring of their health status, recognition and prevention of early postoperative complications.Aim of the work: The aim of the study was to assess the bio-psycho-social status of a patient after kidney transplantation, recognition of nursing diagnoses, purpose, implementationof planned interventions and evaluation of their effects.Materials and methods: The method used in the BA thesis is an individual case study. This bachelor’s thesis presents the history of the patient after kidney transplantation as a resultof chronic stage V kidney disease in the course of polycystic kidney disease. The information was collected during the patient's stay in the Ward of General, Oncologicaland Gastroenterological Surgery. The technique of interview, observation, pain assessment scale, BMI body mass index, Aldrete’s scoring system and analysis of medical records were used during the patient’s stay in the hospital.Results: During nursing care was posed nursing diagnoses. The most important of these were: post-operative wound pain and risk-related surgery, including: risk of acute rejection of a transplanted kidney, systemic infection as a result of immunosuppressive drugs, and knowledge deficit in kidney transplant care. Nursing intervention plans in the field of diagnoses were successfully implemented. The patient's condition after two days of postoperative care in the surgical ward enabled him to transfer to the Nephrology ward.Conclusions: Achieved goals and interventions made it possible to reduce the risk of post-operative complications and allowed proper preparation of the patient for self-care.