Styles of coping with stress versus job satisfaction among executives in the food-industrial sector.

Celem niniejszej pracy jest sprawdzenie istnienia związku między stylami radzenia sobie ze stresem a satysfakcją z pracy u kadry kierowniczej (kierowników sklepu i zastępców kierownika sklepu) z branży spożywczo- przemysłowej. Do zweryfikowania hipotezy badania zostało zaangażowanych 60 respondentów w wieku od 26 do 50 lat. Grupa badana została podzielona na 30 kobiet i 30 mężczyzn aktywnych zawodowo na stanowisku kierowniczym z branży spożywczo- przemysłowej na terenie województwa małopolskiego tj. Krakowa, Nowego Targu i Zakopanego.Do pomiaru radzenia sobie ze stresem został użyty Inwentarz Stylu Radzenia Sobie (CISS) autorstwa N. S. Endlera i D. A. Parkera. Natomiast satysfakcja z pracy została zmierzona Arkuszem Opisu Pracy (AOP) autorstwa O. Neubergera i M. Allerbecka.Niniejsze opracowanie zostało podzielone na część teoretyczną, metodologiczną i empiryczną. Do zweryfikowania hipotez badania został wykorzystany program statystyczny PQStat, test Kołmogorowa- Smirnowa, test t- Studenta, jednoczynnikowa analiza wariancji ANOVA i test U Manna- Whitneya, a także współczynniki korelacji r- Pearsona i rho Spearmana.Uzyskane wyniki potwierdziły istotność związku między poszczególnymi stylami radzenia sobie ze stresem a satysfakcją z pracy dla całej grupy osób badanych. Otóż styl radzenia sobie ze stresem skoncentrowany na zadaniu (rho=0,587, p<0,002) oraz styl radzenia sobie ze stresem skoncentrowany na emocjach (rho=-0,304, p<0,049) mają istotny wpływ na satysfakcję z pracy zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn na stanowisku kierowniczym z branży spożywczo- przemysłowej. Natomiast styl radzenia sobie ze stresem skoncentrowany na unikaniu nie wykazał istotnego wpływu na ogólną satysfakcję z pracy u kadry kierowniczej (rho=-0,09, p<0,533).Analizie statystycznej zostały poddane również inne zmienne, takie jak: wiek, płeć, wykształcenie, stanowisko pracy i staż pracy. Otrzymane wyniki potwierdziły, że wraz ze wzrostem długości stażu pracy spada poziom satysfakcji z jej wykonywania (rho= -0264, p<0,017). Ponadto, wiek respondentów również ma istotny wpływ na zadowolenie z pracy (rho=0,319, p<0,013). Natomiast wyniki dotyczące wpływu płci na satysfakcję z pracy nie zostały potwierdzone (p<0,975). Jednak biorąc pod uwagę zmienną- styl skoncentrowany na emocjach, można stwierdzić istotną różnicę dotyczącą płci. Okazało się, że to kobiety częściej niż mężczyźni charakteryzują się właśnie tym stylem radzenia sobie ze stresem (p<0,002).Ponadto, wraz z wiekiem respondenci radzą sobie ze stresem poprzez koncentrowanie się w dużej mierze na powierzonych im w pracy zadaniach (p<0,001). Ustalono także, że wraz ze wzrostem poziomu wykształcenia istotnie spada poziom satysfakcji zawodowej z pracy (p<0,048).

The aim of this study is to verify the existence of the relationship between the individual styles of coping with stress and job satisfaction among executives in the food-industrial sector.To verify the research hypothesis 26 to 60 respondents, aged 50, have been involved. The study group has been divided into 30 women and 30 men professionally active in the management of food- industrial sector. The study area includes the province of Malopolska: Cracow, Nowy Targ and Zakopane.CISS by N. S. Endler and D. A. Parker has been used for the measurement of coping with stress. In contrast, job satisfaction has been measured by AOP by O. Neuberger and M. Allerbecka.This study is divided into three sections: theoretical, methodological and empirical. The programme PQStat, the test by Kołmogorow- Smirnow, the test t- Student, the test ANOVA, the test by U Mann- Whitney, the test by r- Pearson as well as rho by Spearman have been used to verify the hypothesis.The obtained results confirm the importance of the relationship between different styles of coping with stress and job satisfaction for the whole group of subjects. The results obtained from the statistical analysis confirm the relevance between various styles of coping with stress and the overall job satisfaction among all subjects. The style of coping with stress, where subjects focus on a task (rho=0,587, p<0,002), and the style of coping with stress focusing emotions((rho=-0,304, p<0,049) has a significant impact on job satisfaction among both women and men in the food- industrial sector. However, the statistical analysis for the style of coping with stress concentrated on avoiding the task shows no significant association with the overall job satisfaction (rho=-0,09, p<0,533).Statistical analysis of the results show that the longer work practice, the lower the level of job satisfaction (rho= -0264, p<0,017). Furthermore, the age of the respondents has a significant impact on their job satisfaction (rho=0,319, p<0,013).In contrast, gender differences do not confirm any significant impact on the level of job satisfaction (p<0,975). However, taking into consideration the emotional style of the respondents, the significant gender differences have been observed. Women are more emotional than men and use emotions to cope with stress(p<0,002). Moreover, older respondents try to cope with stress by focusing largely on assignments at work (p<0,001). Finally, the higher level of education, the lower level of job satisfaction (p<0,048).