Buddhism and its position in contemporary Thailand

Recenzowane materiały z konferencji naukowej: Jan Paweł II w Tajlandii, dn. 7 grudzień 2017 r., Warszawa. Red. naczelny serii ks. prof. UKSW dr hab. Zdzisław Struzik

Królestwo Tajlandii to kraj z dominującą religią buddyjską, wciąż mocno zakorzeniony w swej tradycji. Jednak mimo powszechnej identyfikacji z buddyzmem oraz nałożonym na Króla przez prawo obowiązku bycia buddystą, Tajlandia jest państwem świeckim, szanującym wszelką duchowość i wolność wyznania. Autorka, sygnalizując synkretyzm i omawiając specyfikę tajskiego buddyzmu, wskazuje na dwa częściowo rozłączne obszary religijności therawady: mnichów, aspirujących do wyzwolenia, oraz laikatu, dążącego głównie do poprawy karmana. Przegląd głównych aspektów lokalnej pobożności daje też Autorce okazję do wypunktowania tych obszarów i koncepcji związanych z moralnością, praktyką religijną i mądrością, które mogą być podstawą spotkania i dialogu w duchu inkulturacji postulowanej przez św. Jana Pawła II.

The Kingdom of Thailand is a country with a dominant Buddhist religion, still firmly rooted in its tradition. However, despite the universal identification with Buddhism and the obligation imposed on the King to be a Buddhist, Thailand is a secular state that respects all spirituality and freedom of religion. The author, signaling syncretism and discussing the specificity of Thai Buddhism, points to the two partially disjointed areas of Theravada religiosity: monks aspiring to liberation, and a laity, seeking primarily to improve their karman. An overview of the main aspects of local piety also gives the author the opportunity to point out these areas and concepts related to morality, religious practice and wisdom, which serves as the basis for meeting and dialogue in the spirit of inculturation proposed by John Paul II.