Living with bulimia during the pandemic - an analysis of disorder-related coping mechanisms

Wyniki dotychczas przeprowadzonych badań wskazują na to, że pandemia COVID-19 doprowadziła u wielu osób do pogłębienia stanów depresyjnych, lękowych, psychologicznego dystresu, a także zaostrzenia symptomów zaburzeń odżywiania. Celem podjętych badań było poznanie funkcjonowania osób zmagających się z bulimią psychiczną w czasie pandemii COVID-19 – zbadanie preferowanych przez nie stylów oraz sposobów radzenia sobie ze stresem w obliczu wyjątkowo trudnej sytuacji. Respondentów (N = 100) w wieku 18-54 lata przebadano za pomocą dwóch kwestionariuszy oraz ankiety własnej. Kwestionariusz EAT-26 miał na celu zbadanie objawów zaburzeń odżywiania, z którymi zmagali się w czasie pandemii badani, a Kwestionariusz radzenia sobie w sytuacjach stresowych (CISS) miał za zadanie poznać dominujące u nich style radzenia sobie. Sposoby radzenia sobie zostały zbadane za pomocą ankiety własnej. Otrzymane wyniki jednoznacznie wskazują na to, że pandemia negatywnie wpłynęła na objawy bulimii zgłaszane przez respondentów, a korzystanie z profesjonalnej pomocy psychologicznej w czasie pandemii COVID-19 nie miało wpływu na przebieg ich choroby. Mimo to badani odnotowali szereg pozytywnych aspektów pandemii, co ujawniły odpowiedzi na pytanie otwarte zadane w ankiecie własnej. Długotrwała sytuacja szczególnego stresu – jakim była pandemia – wymaga nie tylko elastycznego podejścia, ale być może także wypracowania nowych, dopasowanych do zaistniałych okoliczności i biorących pod uwagę specyfikę stresorów metod odziaływania psychologicznego, zarówno w ramach profesjonalnej pomocy, jak i działań samopomocowych.

Previous research suggests that the COVID-19 pandemic led to increased symptoms of depression, anxiety, psychological distress and eating disorders. The current thesis’ purpose was to explore how people suffering from bulimia coped with stress during the times of the coronavirus pandemic. The aim was to learn their favoured coping styles and strategies used in exceptionally hard and stressful times. Participants (N = 100) aged 18-54 were examined using two different questionnaires and a survey created by the author of this thesis. Eating Attitudes Test’s (EAT-26) aim was to explore symptoms of eating disorders experienced by participants during the pandemic, while Coping Inventory For Stressful Situations (CISS) was used to learn their preferred coping styles. The self-created survey was used to learn about coping strategies most commonly used by the sample. The results of conducted research indicated that the COVID-19 pandemic led to deterioration of bulimia’s symptoms. Professional psychological help received during that time had no influence on the course and severity of the illness. Nonetheless, participants have listed many positive aspects of the coronavirus pandemic.Findings suggest that prolonged situations of extreme stress (such as pandemic) may demand a flexible approach. Coming up with new and adjusted to such circumstances methods of psychological help may be crucial – both in terms of getting professional help and learning about self-help coping strategies.