The historical revisionism within the Serbian cultural politics after 2000

Recenzowane materiały są pokłosiem cyklu konferencji naukowych: Krajobraz po transformacji. Transformacja ustrojowa i jej społeczno-kulturowe rezultaty w ćwierć wieku później : weryfikacja dotychczasowych teorii na temat przemian ustrojowych w słowiańskich krajach postkomunistycznych Europy Środkowej i Półwyspu Bałkańskiego oraz literacka reprezentacja transformacji w świetle programowego zwrotu ku pamięci narodowej, które odbyły się na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu w dniach 21-22 listopada 2016 roku oraz 14-15 marca 2017 roku

The starting point for these considerations on the construction of the new ethnocentric political narration in Serbia after 2000 is the reevaluating of selected processes, events and personalities from the national history. The facts and phenomena recalled here prove the deliberate forming of this narration in the convention of historical revisionism which is mainly derived from the academic and church communities, and also from the popular culture circulations. The described tendency leads to many changes in the sphere of the collective symbolism and axiology acknowledged in the assemblies of public opinion, contributing to the effective creating of the national historical politics. It is visible in the radical revision of the estimation of the nationalistic and collaborationistic projects from the World War II – especially fascist ideology of its own (as a "counterbalance" for the "communist totalitarianism") or in the rehabilitating process of the general Draža Mihailović.