Oxidative stress in untreated and treated patients with schizophrenia.

Schizofrenia jest zaburzeniem psychicznym o zróżnicowanej odpowiedzi terapeutycznej, którego etiologia i patofizjologia nie są wyjaśnione. Ważnym aspektem choroby jest teoria stresu oksydacyjnego i upośledzonej obrony antyoksydacyjnej. Farmakoterapia schizofrenii dopuszcza stosowanie antagonistów dopaminy lub częściowych jej agonistów (np. arypiprazol). Skuteczność leków przeciwpsychotycznych wykazuje zróżnicowaną odpowiedź w terapii choroby, podczas gdy występowanie działań niepożądanych jest zdecydowanie bardziej heterogenne. Leczenie opiera się na farmakoterapii lekami przeciwpsychotycznymi oraz psychoterapii, która wspomaga minimalizację objawów negatywnych. Celem niniejszej pracy była ocena skuteczności i bezpieczeństwa profilów farmakologicznych antypsychotyków, a także określenie dla których grup leków dochodzi do rozwoju/zahamownaia stresu oksydacyjnego trakcie stosowanej farmakoterapii. Porównywano ze sobą dwa schematy leczenia: pierwszą grupę stanowili pacjenci otrzymujący neuroleptyki typowe i atypowe, a druga grupę chorzy przyjmujący wyłącznie neuroleptyki atypowe. Jako parametr podlegający ocenie różnicowej zastosowano pomiar stężenia malonylodialdehydu (MDA) w surowicy 32 chorych ze schizofrenią w porównaniu do 30-osobowej grupy kontrolnej. Badanie wykazało nasilony stres oksydacyjny u pacjentów przed leczeniem w stosunku do osób zdrowych. Zaobserwowano zależności profil farmakologiczny-odpowiedź między stężeniami MDA w surowicy u schizofreników. Badanie to sugeruje, że poziomy malonylodialdehydu są zwiększone u pacjentów ze schizofrenią stosujących leczenie neuroleptykami atypowymi i korelują z nasileniem stresu oksydacyjnego w tej grupie. W przypadku schematu opartego o stosowanie neuroleptyków typowych i atypowych, zaobserwowano efekt odwrotny- korzystniejszy z punktu widzenia efektów ubocznych związanych z nasilonym stresem oksydacyjnym.

Schizophrenia is a mental disorder with a diverse therapeutic response which etiology and pathophysiology aren't explained. An important desease’s aspect is the theory of oxidative stress and impaired antioxidative defense. Schizophrenia's pharmacotherapy allows the using of dopamine antagonists or partial agonists (aripiprazole). The effectiveness of antipsychotic drugs shows a diverse response in therapy, while the occurrence of side effects is definitely more heterogeneous. The treatment is based on pharmacotherapy and psychotherapy, which helps to minimize negative symptoms. The aim of this study was to assess the efficacy and safety of pharmacological profiles of antipsychotics, as well as to determine for which drug groups the development / inhibition of oxidative stress occurs during pharmacotherapy. Two treatment regimens were compared with each other: the first group consisted of patients receiving typical and atypical neuroleptics, and the second group used only atypical neuroleptics. As a parameter subject to differential assessment, the concentration of malonyldialdehyde (MDA) was measured in the serum of 32 patients with schizophrenia compared to a control group of 30 people. The study showed increased oxidative stress in patients before treatment compared to healthy people. Pharmacological profile-response relationships between MDA serum concentrations in schizophrenics were observed. This study suggests that malondialdehyde levels are increased in schizophrenia patients using atypical neuroleptics and correlate with the increase of oxidative stress in this group. In the case of using typical and atypical neuroleptics, the opposite effect was observed - more favorable from the point of view of side effects associated with increased oxidative stress.