Autoreferencyjność w powieści La Maison de rendez-vous Alaina Robbe-Grilleta

The self-reflexivity in La Maison de rendez-vous by Alain Robbe-Grillet

W mojej pracy licencjackiej podejmuję próbę pokazania w jaki sposób autoreferencyjność, jako fenomen literacki, jest obecna w Domu schadzek Alaina Robbe-Grillet. Powieść ta, opublikowana w 1965, należy do drugiego cyklu powieściowego opublikowanego przez Robbe-Grilleta, charakteryzującego się między innymi wieloma autocytatami oraz ponownym wykorzystaniem motywów znanych z poprzednich powieści. Moja praca licencjacka składa się z pięciu rozdziałów. Pierwszy poświęcony jest pojęciu autoreferencyjności, drugi podejmuje temat „pisarskiego szaleństwa” obecnego w twórczości Alaina Robbe-Grileta, trzeci bada cechy charakterystyczne La Maison de rendez-vous, jako powieści, która obiera sobie za temat kreację literacką oraz jako tzw. récit abymé , w ostatnim natomiast szukam powiązań między autoreferencyjnością i stroną wizualną powieści.

In my bachelor’s thesis I am trying to show how self-reflexivity , as a literary phenomenon, is present in Alain Robbe-Grillet's La Maison de rendez-vous. Published in 1965, this novel belongs to the second cycle of novels written by Alain Robbe-Grillet, which is characterized by multiple self-citations and a revival of motifs already known from his previous works.My thesis is composed of five chapters. The first is devoted to the notion of self-reflexivity , the second addresses the subject of the madness of the author’s writing. The third focuses on the atypical narration in the novel. The fourth examines the characteristics of "La Maison de rendez-vous" as a novel about writing and "le récit abymé", whereas the last chapter discovers connection between self-reflexivity and the visual aspect of the novel.

Dans mon mémoire de licence j’essaie de montrer comment l’autoréflexivité, en tant que phénomène littéraire, est présente dans La Maison de rendez-vous d’Alain Robbe-Grillet. Publié en 1965, ce roman appartient au deuxième cycle romanesque robbe-grillétien qui se caractérise par plusieurs autocitations et la reprise des motifs déjà connus des romans précédents. Mon mémoire se compose de cinq chapitres : le premier est consacré à la notion de l’autoréflexivité, le deuxième aborde le sujet de la folie de l’écriture robbe-grillétienne, le troisième se concentre sur une narration atypique dans le roman, le quatrième examine les caractéristiques de La Maison de rendez-vous en tant que roman de l’écriture et le récit abymé , tandis que le dernier cherche la connexion entre l’autoréflexivité et l’aspect visuel de La Maison de rendez-vous.