Social relationships in perception of a child with ADHD

Tematem niniejszej pracy magisterskiej są relacje społeczne w percepcji dziecka z diagnozą ADHD lub jego objawami. W części teoretycznej pracy została przedstawiona charakterystyka ADHD jako zaburzenia zdrowia psychicznego, a także zawarto opis rozwoju społecznego dziecka.Nadrzędny cel badań własnych stanowiło sprawdzenie, czy pośród dzieci z ADHD lub z jego objawami występują trudności w tworzeniu trwałych oraz korzystnych jakościowo relacji społecznych, zarówno z rówieśnikami, jak i osobami dorosłymi oraz czy liczba kontaktów społecznych wśród tych dzieci jest mniejsza niż wśród dzieci rozwijających się bez zaburzeń. Przedmiotem badań własnych było poznanie relacji społecznych dzieci z ADHD w kontekście objawów ADHD oraz lęku i poczucia skuteczności. W badaniu wzięło udział 5 dzieci, chłopcy i dziewczynki, w wieku od 10 do 12 lat, u których albo zdiagnozowano zespół ADHD albo zaobserwowano jego wyraźne objawy, a także ich rodzice oraz osoby ze środowiska innego niż domowe (nauczyciel lub psycholog). Problem badawczy stanowiło pytanie o relacje społeczne dzieci z ADHD lub jego objawami, to jest jakość, trwałość i częstotliwość tych relacji, a także o łatwość w nawiązywaniu kontaktów społecznych. W badaniach posłużono się metodą studium przypadku i przedstawiono wszystkie 5 przypadków w kontekście pytań badawczych. W celu realizacji badania wykorzystano szyfrowaną ankietę online przygotowaną w internetowym programie Survio, która zawierała 3 kwestionariusze: Conners 3, STAIC oraz KompOs, a także metryczkę. W większości przypadków badane dzieci wypełniały ankietę pod nadzorem autorki pracy oraz odpowiadały na pytania w wywiadzie telefonicznym. Rodzice i nauczyciel/psycholog wypełniali telefonicznie kwestionariusz Conners 3 oraz również udzielali telefonicznie odpowiedzi w wywiadzie.Spodziewano się, że wyniki badań wskażą wśród badanych dzieci tendencję do unikania kontaktów społecznych z rówieśnikami, a także trudności z tworzeniem związków przyjacielskich i utrzymywaniem ich. Przewidywano także, że zaburzenia związane z ADHD u badanych dzieci będą negatywnie wpływać na to, jak postrzegane są przez rówieśników. Spodziewano się również różnicy w jakości, trwałości i częstotliwości relacji społecznych wśród dzieci z ADHD ze względu na takie czynniki, jak: posiadanie rodzeństwa, wysoki lub niski poziom lęku jako cechy, wysoki lub niski poziom uogólnionego poczucia własnej skuteczności, wysoki lub niski poziom wytrwałości oraz duże lub przeciętne problemy z nauką. Badania wykazały, że u wszystkich badanych osób – z dużym prawdopodobieństwem – można było stwierdzić ADHD, tak jak również problemy o podłożu lękowym i możliwe problemy o podłożu depresyjnym. Ukazano także tendencję do utrudnionego tworzenia związków przyjacielskich, choć nie dało się jednoznacznie potwierdzić tendencji do unikania kontaktów społecznych oraz braku umiejętności utrzymania relacji z innymi. Wyniki potwierdziły też tendencję, że objawy ADHD wpływają negatywnie na to, jak rówieśnicy postrzegają dzieci z takimi objawami oraz fakt, że prawdopodobnie dzieci te często są one odrzucane przez grupę. Z pewnym prawdopodobieństwem udało się potwierdzić tendencję do tworzenia trwalszych związków przez dzieci z ADHD z wysokim poziomem wytrwałości. Badania nie potwierdziły związku między posiadaniem rodzeństwa, wysokim uogólnionym poczuciem własnej skuteczności oraz dużymi problemami w nauce a jakością relacji społecznych dzieci z ADHD.

The topic of this master’s thesis are social relationships in perception of a child with ADHD diagnosis or its symptoms. In the theoretical part of the thesis the author depicted a characterisation of ADHD as a mental health disorder as well as a description of child’s social development.The main goal of the personal research was to examine, whether among children with ADHD or its symptoms there are any difficulties in creating lasting and qualitatively beneficial social relationships, both with peers and adults, as well as to examine if the number of social interactions among these children is smaller than among the children growing up without any disorders. The subject of the research was to recognize social relationships of children with ADHD in the context of ADHD symptoms, as well as fear and self-efficacy. People who took part in the research were 5 children, both boys and girls, aged between 10 and 12 years old, diagnosed with ADHD or showing its distinctive symptoms, as well as their parents and people from an environment other than the domestic one (a teacher or a psychologist). The main problem of the research was the question about social relationships of children with ADHD or its symptoms, meaning their quality, permanence and frequency, as well as the ability to form social interactions. The method used in the research was the case study method and the author depicted all 5 cases in the context of research questions. In order to implement the research, the author used an online enciphered survey prepared with the use of an online program Survio. The survey consisted of 3 questionnaires: Conners 3, STAIC and KompOs, it also included the demographics. In majority of cases children would fill in the survey under supervision of the thesis’ author and would answer questions in a telephonic interview. Parents and a teacher/a psychologist would fill in the Conners 3 questionnaire via the phone and also answer the questions in a telephonic interview. It was expected for the research’ results to show, among the participating children, a tendency to avoid social interactions with their peers, as well as difficulties with creating friendships and maintaining them. It was also expected that the disorders connected with ADHD among the participating children would have a negative impact on the way they are being perceived by their peers. What is more, it was expected to see a difference in quality, permanence and frequency of social relationships among children with ADHD on account of such factors as: having siblings, high or low fear as a trait level, high or low level of generic self-efficacy, high or low level of perseverance and high or average difficulties with learning.The research has shown that ADHD could have been confirmed among all participating children with a high probability, as well as fear-based problems and probable depression-based problems. The research has also shown a tendency to have troubles with creating friendships. However, it could not be unequivocally confirmed that children with ADHD avoid social interactions and cannot maintain social relationships with others. The results confirmed the tendency for ADHD symptoms to negatively impact the way in which peers perceive children with these symptoms and probably also them being rejected by the group. With some probability the research confirmed the tendency to create more permanent social relationships among children with ADHD who also have a high level of perseverance. The research did not show a connection between having siblings, high level of generic self-efficacy and high difficulties with learning and the quality of social relationships among children with ADHD.