On the female Europe behalf. The work of Andrzej Stasiuk and Dubravka Ugrešić in the postcolonial and gender studies perspectives

Praca opiera się na analizie prozy niefikcjonalnej Andrzeja Stasiuka i Dubravki Ugrešić. W przypadku polskiego pisarza przedmiot rozważań stanowią: "Jadąc do Babadag", "Fado" oraz "Dziennik pisany później". Za reprezentatywne dla stanowiska, jakie w sprawie kondycji Europy Środkowej zajmuje Ugrešić, można uznać "Kulturę kłamstwa" oraz zbiór "Amerykański fikcjonarz". Wymienione eseje pozwalają prześledzić podobieństwa i różnice w postrzeganiu przez autorów przestrzeni środkowoeuropejskiej, mentalności ludzi tej części kontynentu i zależności, jakie wiążą wschód i zachód Europy. Ważnym kontekstem w pracy jest również wojna na Bałkanach tocząca się w latach 1991-1995 będąca istotnym punktem rozważań obojga pisarzy.Celem pracy jest wykazanie analogii pomiędzy postkolonialnymi uwarunkowaniami wewnątrz Europy a problemem zależności między kobietami i mężczyznami poruszanym przez studia genderowe. Zestawienie to pozwala na traktowanie Europy Środkowej jako Europy „kobiecej”, w której imieniu głos zabierają Stasiuk i Ugrešić.

This paper aims to analyse Dubravka Ugrešić and Andrzej Stasiuk's nonfictional prose. In the case of the Polish writer the issue is examined in ‘Jadąc do Babadag’, ‘Fado’ and ‘Dziennik pisany później’. As far as Dubravka Ugrešić is concerned, her opinion on the shape of Central Europe is investigated in ‘Kultura kłamstwa’ and ‘Amerykański fikcjonarz’. These works allow for tracing the similarities and differences in the authors’ perception of the Central Europe, the people mentality of this part of the continent and relationships that bind the East and West Europe. Another crucial issue is the war in the Balkans between 1991 and 1995. For both authors it constitutes an important point of consideration.The objective of this work is to demonstrate the analogy between postcolonial circumstances within Europe and the problem of the relationship between men and women raised by gender studies. This comparison provides opportunity for the treatment of Central Europe as ‘female’ Europe on behalf of which speak Stasiuk and Ugrešić.