Państwa nordyckie tworzą jeden z najbardziej spójnych obszarów współpracy w dziedzinie bezpieczeństwa wewnętrznego cechujący się bogatym doświadczeniem, długą historią współpracy, innowacyjnym podejściem do mechanizmów i technik współdziałania oraz naciskiem na funkcjonalność zastosowanych rozwiązań i form współpracy. Region nordycki po II wojnie światowej odegrał rolę „laboratorium” procesów stymulujących międzynarodowy przepływ osób. W ramach Nordyckiego Związku Paszportowego zawarto porozumienia o liberalizacji ruchu osobowego, które stały się podstawą porozumienia o włączeniu w 2001 r. regionu nordyckiego do strefy Schengen. Organy przestrzegania ładu publicznego rozwijały coraz bliższą współpracę dla zapewnienia, iż ułatwienia w przekraczania granic wewnętrznych nie spowodują rozprzestrzeniania się międzynarodowej przestępczości zorganizowanej. Wzmocniona współpraca policji, służb celnych, straży granicznych oraz organów sądowych jest niezbędna dla zapewnienia właściwego przepływu osób w regionie nordyckim, a jednocześnie sprzyja wypracowaniu wspólnego modelu bezpieczeństwa wewnętrznego.