Powieść Tadeusza Peipera pt. Ma lat 22 z roku 1936 została odczytana przy użyciu nowych narzędzi metodologicznych z obszaru antropologii literatury. Poddano analizie wrażenia sensoryczne odbierane przez podmioty literackie, a wywołane dzięki specyfice miasta. Wskazano tworzenie przez pisarza krajobrazów sensualnych (z podziałem na poszczególne zmysły) oraz zmianę perspektywy postrzegania Krakowa z historyczno-religijnego na nowoczesny i industrialny jako chwyt awangardowy, którego brak zarzucała Peiperowi krytyka, niedostrzegająca w prozaiku awangardzisty. Dodatkowym zamierzeniem było ukazanie Krakowa nie tylko jako tła akcji utworu, ale także jako osobnego bohatera powieści.

The novel Ma lat 22 by Tadeusz Peiper published in 1936 has been re-read using new tools adopted from literary anthropology. Sensuous impressions perceived by literary subjects and aroused by specific place-the city, have been analyzed. The study revealed sensuous landscapes, such as soundscape or visual/haptic image of Kraków created by the writer. The other Peiper's achievement was a shift in the observer's perspective: he wished the reader to perceive Kraków as modern and industrial instead of a historical and religious place. These two findings contradict the critics who did not notice any symptoms of avant-garde in this novel. The last purpose of the paper was to present Kraków as another character of the story, not only as the background of the plot.