Artykuł przedstawia punkt widzenia członków wiejskiej wspólnoty językowo-kulturowej odzwierciedlony w apelatywnych ekspresywizmach osobowych określających dzieci. Bazę materiałową stanowi słownictwo nacechowane wartościująco zgromadzone drogą badań kwestionariuszowych oraz eksploracji terenowych w latach 2011-2013 w kilkunastu miejscowościach Małopolski. W zaprezentowanym materiale językowym odzwierciedla się punkt widzenia dwóch generacji, a zatem: dwa odrębne punkty widzenia. Wieś ze swą kulturą odmienną od miejskiej stanowi bazę doświadczeniową starszych mieszkańców. Ich punkt widzenia w dużym stopniu pokrywa się z tradycyjnym sposobem wartościowania elementów świata, silnie opartym na religii katolickiej i usankcjonowanym tradycją. Młodzież w postrzeganiu dziecka przyjmuje punkt widzenia uczestnika współczesnej kultury popularnej, zglobalizowanej, o zwykle zatartej lokalnej specyfice. Dziedzictwo języka i kultury regionu przejmuje zwykle bezwiednie, często bez świadomości znaczenia i genezy przyswajanych ekspresywizmów.

The material used in this article involves expressivisms depicting children. The material was gathered among junior high school students and elder members of rural communities (age over 61 years) of Little Poland voivodedship. These two generations perceive childhood in different manner. It is easy to observe expressions closely related to culture, tradition and customs in vocabulary of the oldest people. They also highly emphasize the importance of moral values. Whereas, students point of view is created by global popular culture, noticeable especially in expressions influenced by media or the English language. Vocabulary which stems from local dialectal language is usually rejected by the young members of rural community. Even if it is used, it is used in a wrong meaning.