Prezentowane badania dotyczą rozwoju autonomii emocjonalnej między 15. a 20. rokiem życia oraz rozumienia i doświadczania w tym wieku bliskości. Badania powstały na podstawie teoretycznych rozważań nad powtórną indywiduacją okresu dorastania (Blos, 1979) oraz nad bliskością rozumianą jako "zawieranie drugiego w sobie" (Kelley, 1983). W badaniu
uczestniczyły 73 osoby (49 dziewcząt i 24 chłopców), uczniowie krakowskich gimnazjów i szkół średnich. Wykorzystano Skalę Autonomii Emocjonalnej (EAS, Steinberg, Silverberg, 1986) oraz Skalę Zawieranie Drugiego w Sobie (IOS, Aron i in., 1992). Wyniki przeprowadzonych badań
pozwalają na sformułowanie następujących ogólnych wniosków: (1) wraz z wiekiem wzrasta autonomia emocjonalna młodzieży; (2) poszczególne
czynniki autonomii emocjonalnej zdają się w szczególny sposób "oporne" na zmianę wraz z wiekiem (np. spostrzeganie rodziców jako osoby); (3) rozumienie przez młodzież oraz doświadczanie bliskości wydaje się nie
korespondować w szczególny sposób z wiekiem. Przeprowadzone badania zachęcają także do przyszłego posłużenia się dwoma wykorzystanymi w niej skalami, a w szczególności Skalą IOS, której prostota i oporność na wpływ czynników kulturowych wydaje się obiecująca.