Akcenty nad nicością i prochem : Zbigniew Herbert - poezja jako habituacja

Akcenty nad nicością i prochem : Zbigniew Herbert - poezja jako habituacja

Communities & Collections

pcg.skipToMenu

Akcenty nad nicością i prochem : Zbigniew Herbert - poezja jako habituacja

View Usage Statistics

Bibliographic description

punktacja MNiSW [2010 A]: 9

title:	Akcenty nad nicością i prochem : Zbigniew Herbert - poezja jako habituacja
alternative title:	Thoughts on nothingness and ashes : Zbigniew Herbert - poetry as habituation
author:	Bal Nowak Maria
journal title:	Estetyka i Krytyka
volume:	19
issue:	2
date of publication :	2010
pages:	11-23
ISSN:	1643-1243
eISSN:	2353-723X
ISBN:	978-83-233-3047-9
URL:	https://pjaesthetics.uj.edu.pl/documents/138618288/139022106/eik_19_2.pdf/a26470b1-d2d9-41eb-bb43-9f5a537784e2
date accessed:	2019-06-10
language:	Polish
journal language:	Polish
abstract in Polish:	Tematem artykułu jest próba rekonstrukcji systemu wartości odczytanego z poezji Zbigniewa Herberta w planie estetycznym i etycznym. Czy wyobraźnia poetycka może być nie tylko sposobem widzenia i odczuwania świata, ale i narzędziem moralizowania bądź formowania postaw? Zastanawiając się, czym jest powinność poezji i poety, poza powinnością wobec wyobraźni, można postawić pytanie, czy poezja może być habituacją, kształtowaniem tablic wartości, Arystotelesowskim ćwiczeniem się w dobrych nawykach i wzorcach. Kiedy plan etyczny ustępuje miejsca płaszczyźnie estetycznej, czy możemy powiedzieć, że Herbertowski smak staje się estetycznym odpowiednikiem sumienia? Może być bronią w walce z banalnością, trywialnością zła? Porównanie stanowiska Herberta z Calderonem de la Barca i Josephem Conradem uzupełnia analizę.
abstract in English:	The subject of my article is a reconstruction of Zbigniew Herbert’s value system. For this reason, I analyse his poems from an aesthetical and ethical perspective. Is it possible that the poetic imagination not only reflects a point of view, but also forms moral attitudes? It can be inquired whether besides being an obligation towards imagination, the duty of poets and poetry may as well be a kind of habituation, or the formation of "value tables", or Aristotelian practising of good habits and patterns. Can Herbertian "taste" become an aesthetical version of conscience when an ethical perspective is replaced by an aesthetic one? Can it be used as weapons against the banality and triviality of evil? My analysis is supplemented with a comparison of Herbert’s stand to Calderon de la Barca’s and Joseph Conrad’s positions.
keywords in Polish:	Zbigniew Herbert
keywords in English:	Zbigniew Herbert
type:	journal article
subtype:	academic paper