title:
|
"Futro jest puste. C’est fini" : "Barbara Radziwiłłówna z Jaworzna-Szczakowej" Michała Witkowskiego jako literatura "końca literatury" |
alternative title: |
"The fur is empty. C'est fini" : "Barbara Radziwiłłówna from Jaworzno-Szczakowa" by Michał Witkowski as the literature of the "end of literature"
|
author: |
Ryś Paweł
|
journal title:
|
Konteksty Kultury |
title of volume:
|
Wokół literatury dawnej i współczesnej - analizy, interpretacje, szkice |
volume: |
11 |
issue:
|
4 |
date of publication
:
|
2014 |
pages:
|
387-406 |
ISSN: |
2083-7658
|
eISSN: |
2353-1991
|
DOI: |
10.4467/23531991KK.14.022.2883
|
URL: |
http://www.ejournals.eu/Konteksty_Kultury/2014/Tom-11-zeszyt-4/art/3932/
|
date accessed: |
2019-05-28
|
language: |
Polish |
journal language:
|
Polish |
abstract in English: |
The text attempts to read Barbara Radziwiłłówna z Jaworzna-Szczakowej by Michał
Witkowski in the context of the post-modern conviction on the exhaustion of creative capabilities of
literature. To this effect, it references both theories contributing to the paradigm of postmodernism, including
Francis Lyotard’s “collapse of grand narratives”, and concepts directly referencing the literary
output, such as “the literature of exhaustion”, “banalism” or “spoiled literature”. The article examines
how these decadent tendencies have affected the construction of individual segments of the novel;
beginning from sentences, through plot and the protagonist, to the message of the work. A key aspect
seems to be (in accordance with John Barth’s postulate) an attempt to “feed” on what is considered to
be “burnt-out”. Witkowski deliberately emphasizes elements considered to be the most worn out. He
carries ultimate forms to the extreme. By creating their negatives (e.g. a negative of plot, sentence,
message), the author manages to get - at least partially - outside the thematized exhaustion. |
abstract in other languages: |
Tekst jest próbą odczytania Barbary Radziwiłłówny z Jaworzna-Szczakowej Michała
Witkowskiego w kontekście ponowoczesnego przekonania o wyczerpaniu twórczych możliwości literatury.
W tym celu przywołane zostały zarówno teorie współtworzące paradygmat ponowoczesności,
między innymi „upadek wielkich narracji” Francisa Lyotarda, jak i koncepcje odnoszące się bezpośrednio
do twórczości pisarskiej między innymi „literatura wyczerpania”, „banalizm”, czy „literatura
popsuta”. W artykule bada się, jak owe schyłkowe tendencje wpłynęły na konstrukcję poszczególnych
segmentów powieści, począwszy od sentencji, poprzez fabułę, bohatera, na wymowie utworu skończywszy.
Kluczowa wydaje się tu (zgodnie z postulatem Johna Bartha) próba „żerowania” na tym, co
uznawane jest za „wypalone”. Witkowski celowo uwypukla właśnie te elementy, które uchodzą za
najbardziej wyeksploatowane. Doprowadza krańcowe formy do ostateczności. Tworząc ich negatywy
(między innymi negatyw fabuły, sentencji, przesłania), udaje się pisarzowi wyjść - przynajmniej częściowo
- poza tematyzowane wyczerpanie. |
keywords in Polish: |
Michał Witkowski, Barbara Radziwiłłówna, wyczerpanie, koniec literatury, powieść postmodernistyczna |
keywords in English: |
Michał Witkowski, Barbara Radziwiłłówna, exhaustion, the end of literature, postmodernist novel |
number of pulisher's sheets: |
1,39 |
affiliation: |
Wydział Polonistyki |
type: |
journal article |
subtype: |
academic paper |
punktacja MNiSW [2014 B]: 5