Artykuł jest próbą pokazania, w jaki sposób samo potraktowanie czasu i przestrzeni w XV -wiecznej powieści pt. Saladyn wpływa na mitologizację bohatera. Wydaje się, że świat Saladyna nie ma granic i ukazuje niezwykłą siłę sułtana, któremu jedynie Europa może się oprzeć. Położenie tego kontynentu przywołuje obecność morza, które mimo braku konkretnych opisów jest jednym z najciekawszych elementów powieści. Budzi skojarzenia związane z odizolowaniem bohatera; morze zostanie też wybrane na miejsce jego śmierci. O ile przestrzeń jest bardzo bogato zilustrowana, o tyle aspekt czasowy w powieści potraktowano dość zdawkowo. Wyjątkiem jest natomiast przedstawienie czasu śmierci sułtana, pozwalające na jednoczesne poruszenie kwestii związanych z jego wiarą.

The article intends to show how only the treatment of time and space in the XVth century novel Saladin influences the mythologization of the hero. The world of Saladin doesn’t seem to have any limits and it revels in the sultan’s extraordinary strength, that only Europe can stop. The geographical situation of this continent evokes the presence of the sea, which constitutes one of the most interesting elements of the novel, although there is no precise description of this element. It gives rise to associations related to the isolation of the hero; the sea will also be chosen as the place of his death. While the space aspect of the novel is very richly illustrated, the time aspect is treated in a quite curt manner. The only exception is the presentation of the time of the sultan’s death, which permits us to take up some questions related with his faith.