From April 2nd to April 5th, 2024, works related to the implementation of the new version of the Jagiellonian University Repository system will be carried out. It will not be possible to enter new information into the repository during this time. We apologize for any inconvenience.
Twórczość Jerzego S. Sity (1934–2011) obejmuje poezje, dramaty, eseistykę oraz przekłady i adaptacje z języka angielskiego (W. Shakespeare, Ch. Marlowe, T.S. Eliot, poeci metafizyczni XVII wieku). Liryka Sity stanowi dobry przykład dwudziestowiecznego neoklasycyzmu, jaki w różnych odmianach w drugiej połowie XX wieku prezentowali Cz. Miłosz, M. Jastrun, Z. Herbert, J.M. Rymkiewicz, R. Przybylski. Na ich poezję i eseistykę wywarły wpływ utwory i poglądy Eliota. Nowocześni klasycyści sięgali do tradycji antycznej i renesansowej (Herbert), metafizycznego baroku hiszpańskiego (Rymkiewicz) i angielskiego (Sito). Odniesienia tego rodzaju budowały w poezji tło historyczne obejmujące dzieje polityczne, fakty kulturowe, a także ewokowały estetyki i poetyki minionych epok. Dla Sity i innych idee z przeszłości stanowiły także specyficzny materiał kontrastowy. Zestawiany z problematyką współczesną przestawał być wyłącznie układem odniesienia, ale funkcjonował jako nowy język odzwierciedlający rzeczywistość dwudziestowieczną. To powodowało, że obrazowanie w wierszu stawało się zaskakująco oryginalne i celne. Jednocześnie taki język poetycki silniej demaskował historię współczesną, okrucieństwa drugiej wojny światowej, ludobójstwo, działania ideologii totalitarnych. Klasycystyczna harmonia okazywała się, jak w twórczości Jerzego S. Sity zwłaszcza, 19 Wątki takie w odniesieniu do twórczości renesansu i baroku omawia m.in. Janina Abramowska, Powtórzenia i wybory. Studia z tematologii i poetyki historycznej, Poznań 1995, jedną z rozpraw tego tomu poświęcając (nieprzypadkowo) aniołom w wierszach Zbigniewa Herberta. 183 probierzem świata sprzeczności, pełnego brutalnej przemocy, konfliktów i demaskowała zmistyfikowaną przez propagandę rzeczywistość.