Jednostka w procesie stawania się oryginalną, myślącą swobodnie, niezależnie, poszukując narzędzi oraz metod do realizacji postawy indywidualistycznej, coraz częściej odnajduje je w wirtualnym świecie. W internecie, głównie młode pokolenie, nazwane tu metaforycznie pokoleniem 2.0, upatruje możliwości nieskrępowanej realizacji zasad wolności, rozwoju, autonomiczności myślenia i postępowania. Internet staje się zatem płaszczyzną artykulacji, eksternalizacji, a wręcz swoistego ekshibicjonizmu jednostkowych przeżyć, doznań i przemyśleń. Celem niniejszego artykułu jest skonfrontowanie postaw i dążeń pokolenia 2.0 z przyjętymi przez nie metodami postępowania. Zakłada się bowiem, iż istnieje wyraźna w tym zakresie rozbieżność. Pokolenie 2.0 wychowane w duchu indywidualizmu realizuje przyjęte i akceptowane społecznie cele, za pomocą powszechnie przyjętych metod. One jednak - co pokazuje przykład bloga - bardziej wtłaczają w utarte schematy, aniżeli stwarzają możliwość wyjścia poza ich ramy.