Zagadnienie składu sądu, w jakim w pierwszej instancji powinien zostać wydany wyrok łączny, od lat jest źródłem sporu i zdecydowanych rozbieżności między orzecznictwem i doktryną procesu karnego. Formuła "odpowiedniego" stosowania przepisów określona w art. 574 k.p.k. nie daje jasnej odpowiedzi, czy należy stosować art. 28 § 2 (jeden sędzia i dwóch ławników) i art. 28 § 4 (dwóch sędziów i trzech ławników) w sytuacji, gdy choć jedna z jednostkowych kar podlegających łączeniu została orzeczona za zbrodnie, albo gdy choć jedna z kar została orzeczona za przestępstwo zagrożone karą dożywotniego pozbawienia wolności, bądź też gdy łączeniu podlegają dwie lub więcej kar 25 lat pozbawienia wolności. Brak przepisu jednoznacznie rozstrzygającego wątpliwości implikuje konieczność podjęcia analizy na płaszczyźnie funkcjonalnej i systemowej. Pierwsza część poświęcona jest charakterystyce postępowania w sprawie wyroku łącznego. W drugiej zaprezentowano rozważania dotyczące celu istnienia określonych w art. 28 tzw. składów rozszerzonych.

Issue in which composition Court decree concurrent sentences for long time is discussed in jurisdiction and in penal law discipline. Interpretation of article 574 penal procedure doesn't explain what kind of court composition is proper to hold concurrent sentences in case: when one of the punishment being aggregate is hold for felony, or hold for crime threat life imprisonment, or hold two or more 25 years imprisonment punishment being aggregate. Two kind of court composition are considerable- one judge and two lay judges, or two judges and three lay judges. Lack of article cause consider in interpretation warding, systematic and ratio legis. In the first part author deliberates general characteristic of concurrent sentence. The second part presents reasons why two judges and three lay judges are proper solution.