tytuł | Teatralne kino Alaina Resnais |
wariant tytułu |
Alain Resnais' theatrical cinema |
autor | Lubelski Tadeusz ![]() |
tytuł czasopisma | Kwartalnik Filmowy |
tytuł numeru | Film i teatr |
tom | 36 |
numer | 87-88 |
data wydania | 2014 |
strony | 70-82 |
ISSN |
0452-9502 |
uwagi | Bibliogr. s. 82 |
język | polski |
język czasopisma | polski |
abstrakt w j. polskim | Alain Resnais był teatromanem i nic dziwnego, że już w Hiroszimie, mojej miłości (1959) zwracała uwagę nienaturalna deklamacja aktorów, a w Zeszłego roku w Marienbadzie (1961) - cytaty teatralne. Jednak dopiero od połowy lat 80. poetyka spektaklu teatralnego wyszła w jego filmach na plan pierwszy. Z jednej strony był y to adaptacje sztuk angielskiego dramaturga Alana Ayckbourna Palić/Nie palić (1993) i Prywatne lęki w miejscach publicznych (2006), z drugiej – czyste inscenizacje przedstawień scenicznych, pomijające nawet fazę scenariusza: Mélo (1986) Henry’ego Bernsteina oraz operetka André Barde’a i Maurice’a Yvaina Tylko nie w usta (2003). Uwieńczeniem tych poszukiwań są dwa ostatnie filmy reżysera – Jeszcze nic nie widzieliście (2012, wg Jeana Anouilha) oraz Kochać, pić i śpiewać (2013, wg Ayckbourna) – łączące powyższe cechy i dodające jeszcze temat nowy: przenikanie się teatru i życia na przykładzie biografii aktorów. Lubelski podejmuje próbę usystematyzowania form obecności teatru w kinie Alaina Resnais oraz refleksję nad ich związkiem z poetyką kina. |
liczba arkuszy wydawniczych | 0,65 |
wydział:instytut/zakład/katedra | Wydział Zarządzania i Komunikacji Społecznej : Instytut Sztuk Audiowizualnych |
typ | artykuł w czasopiśmie |
podtyp | artykuł |
Plik | Rozmiar | Format | Przeglądanie |
---|---|---|---|
Nie ma plików powiązanych z tą pozycją. |