Z naciskiem na mobilność obywateli polskich po przyłączeniu Polski do Unii Europejskiej w 2004 roku, w niniejszym artykule staramy się odpowiedzieć na dwa powiązane ze sobą pytania: jakie są najbardziej wydajne sposoby teoretyzowania współczesnej migracji polskiej oraz jakie są najbardziej owocne metody badawcze mające na celu zrozumienie polskiej migracji po akcesji do UE? W pierwszej części artykułu przedstawiamy więc trzy powiązane ze sobą koncepcje teoretyczne: „płynna migracja”, „reżimy mobilności” oraz transnarodowość. Dyskusja metodologiczna w drugiej części artykułu skupia się natomiast głównie na przedstawieniu najczęściej stosowanej metodyki i metodologii w badaniach zjawisk migracyjnych. Wprowadzając krytyczną perspektywę na temat ilościowych i jakościowych metod badawczych, staramy się wskazać wartość poznawczą perspektywy etnograficznej oraz wady i zalety etnograficznego zaangażowania badawczego w wielu miejscach.

With the focus on the post-2004 mobility of Polish citizens, in this article we discuss two interrelated questions; namely, what are the most productive ways to theorize contemporary Polish migration, and what are the most fruitful methodologies aimed at understanding Polish migration and Poles on the move? In the first part of this article we unpack three interrelated theoretical frameworks: ‘liquid migration’, ‘regimes of mobility,’ and ‘transnationalism’. The methodological discussion in the second part of the article focuses mainly on outlining and contextualizing the most common approaches to migration phenomena. By critically introducing quantitative and qualitative methodologies, we explore and indicate the advantages of the ethnographic perspective and the merits and predicaments of research engagement in multiple sites.