"Hleb" i "vino" zamorskih aborigenov v opisaniâh evropejskih putešestvennikov èpohi Velikih geografičeskih otkrytij

"Bread" and "wine" of oversees aboriginal populations as found in European travelers’ accounts from the Age of Exploration

"Cheb" i "wino" zamorskich aborygenów w opisach europejskich podróżników epoki Wielkich Odkryć Geograficznych

Bibliogr. s. 216-217

W artykule poddano analizie praktykę opisywania w tekstach XVI wieku egzotycznej dla Europejczyków podstawowej żywności tubylców, którą podróżnicy epoki Wielkich Odkryć Geograficznych traktowali jak chleb i wino. Zbadany materiał pochodzi głównie z dziesiątej księgi Kroniki wszystkiego świata Marcina Bielskiego, która opowiada o nowoodkrytych ziemiach w Ameryce, Azji Południowo-Wschodniej, Oceanii i Afryce. Rozpatrzenie materiału pokazuje, że podróżnicy, mówiąc o lokalnych odmianach chleba i napojów, odnosili je do swoich rodzimych odpowiedników i skupiali się na podkreśleniu cech, które odróżniały te obce produkty od swoich, a także zwracali uwagę na sposób wykonania wyrobu.

The article discusses descriptions of exotic - from Europeans’ viewpoint – foods in 16th-century travelers’ accounts where they treat such foods as aboriginal „bread and wine”. The descriptions mostly come from the tenth book of Chronicle of the Whole World by Marcin Bielski dealing with exploration of new territories in America, Southeast Asia, Oceania and Africa. As my analysis reveals, when describing local, rather peculiar or even exotic, varieties of bread and wine, the travelers would rely on own familiar, homeland analogues and largely focus on the specific features and recipes of the products described.

В статье исследуется практика представления в текстах XVI-го века экзотических для европейцев продуктов питания, которые осмыслялись путешественниками эпохи Великих географических открытиях как туземские хлеб и вино. Анализируемый материал в основном взят из десятой книги Хроники всего света Мартина Бельского, повествующей о освоении новых территорий в Америке, Юго-восточной Азии, Океании и Африке. Наблюдения дают возможность заметить, что при рассказе о локальных разновидностях хлеба и вина – весьма своеобразных и даже совсем диковинных – путешественники равнялись на отечественные аналоги и сосредотачивались на выделении отличающих продукты черт и особенностей рецептуры приготовления.