W dniach od 2 kwietnia do 5 kwietnia 2024 r. prowadzone będą prace związane z wdrożeniem nowej wersji systemu Repozytorium UJ. Nie będzie możliwe wprowadzanie nowych informacji do repozytorium. Za utrudnienia przepraszamy.
Celem artykułu była próba przedstawienia ogólnego zarysu modelu funkcjonowania kategorii honoryfikatywności w japońskim tekście literackim z okresu Heian. Przedstawione zostały sposoby traktowania honoryfikatywności w językoznawstwie japońskim, a następnie - wychodząc od pragmatycznego modelu omawianej kategorii - autor starał się zaanalizować wykładniki gramatyczne keigo, które pojawiły się w badanym materiale - księdze "Hotaru" z "Opowieści o księciu Genji". Przeprowadzona analiza pokazała, że w honoryfikatywności starojapońskiej zdecydowanie dominowała warstwa wywyższająca (sonkeigo), natomiast prawie w ogóle nie pojawiała się honoryfikatywność uprzejma, skierowana na odbiorcę komunikatu (teineigo) - choć gramatyki klasycznego języka japońskiego stwierdzają, iż teineigo było już żywą subkategorią w okresie Heian.
abstrakt w j. angielskim:
The aim of this article was to present a general outline of the model of functioning of the category of honorifics in a Japanese literary text from the Heian period. Several methodologies of treating honorifics in Japanese linguistics were presented, and then - starting from the pragmatic model of the discussed category - the author tried to analyze the grammatical exponents of keigo that appeared in the material - the chapter "Hotaru" from "The Tale of Genji". The conducted analysis showed that the exalting level (sonkeigo) definitely dominated in Old Japanese honorifics, while there was almost no polite honorifics, directed at the recipient of the message (teineigo) - although researchers of the classical Japanese language agree that teineigo was already a living subcategory in the Heian period.
Poza zaznaczonymi wyjątkami, licencja tej pozycji opisana jest jako Udzielam licencji. Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Bez utworów zależnych 3.0 Polska