Niespodziewany rozwój pandemii koronawirusa wymógł na społeczeństwach współczesnego świata dostosowanie się do nowych zasad, nierzadko znacząco ograniczających swobody obywatelskie. Informowanie oraz podejmowanie decyzji w sprawie ograniczeń to obowiązek rządzących. Niemniej z natury rzeczy narzucanie potencjalnym wyborcom czegokolwiek może skutkować ich zniechęceniem do danego polityka, mimo że do pewnego stopnia drastyczne rozwiązania są zrozumiałe w obliczu działania siły wyższej. Zatem z punktu widzenia pragmatyki dyskursu politycznego istotne jest takie dobranie środków językowych, aby osiągać zamierzone cele komunikacyjne, nie zrażając przy tym odbiorcy przekazu. W oficjalnych wystąpieniach premiera hiszpańskiego rządu, obejmujących okres od stycznia do czerwca 2020 roku, czyli przypadających na czas najbardziej dramatycznego przebiegu pandemii, zwraca uwagę nagromadzenie wyrażeń kwantyfikujących, a w szczególności zbiorowego kwantyfikatora uniwersalnego todo. W artykule analizie poddane zostają różne użycia tego elementu językowego wynikające z zastosowanych przez nadawcę strategii dyskursywno- pragmatycznych.

The sudden onset of the Coronavirus pandemic created the need for contemporary societies to adjust quickly to new rules that frequently limit our civil rights. Governments are obliged to take decisions and inform society of such. On the other hand, imposing unpopular rules on potential voters can result in a loss in popularity that can be devastating for a politician. This is true even in the face of a force majeure. Therefore, from the point of view of the pragmatics of political discourse it is imperative to choose those linguistic devices that would allow communicative goals to be achieved while not compromising the speaker. In the official speeches of the Spanish Prime Minister that took place between January and June 2020 and which coincided with the most dramatic period of the pandemic, the frequency of the use of quantitative expressions, especially of the collective universal quantifier 'todo', is significant. In this paper we will analyse various uses of this linguistic expression that arise from the discursive pragmatic strategies employed by the speaker.

El inesperado desarrollo de la pandemia del coronavirus exigió que las sociedades del mundo contemporáneo se adaptasen a normas nuevas, no en pocas ocasiones significativamente limitativas para las libertades cívicas. La obligación de informar y tomar decisiones respecto de tales restricciones corresponde a los gobernantes, si bien, por naturaleza, el hecho de imponer cualquier medida a sus potenciales votantes puede provocar en los mismos una actitud de rechazo hacia el político en cuestión, aún siendo tales drásticas soluciones, hasta cierto punto, comprensibles por razones de fuerza mayor. Desde el punto de vista de la pragmática del discurso político, es, por tanto, esencial seleccionar los pertinentes recursos lingüisticos con vistas a conseguir los objetivos comunicativos planteados, sin desanimar al receptor del mensaje. En las intervenciones oficiales del presidente del gobierno español del periodo comprendido entre enero y junio de 2020, esto es la época correspondiente al desarrollo más dramático de la pandemia, llama la atención una importante acumulación de expresiones cuantificativas, en particular, el cuantificador universal colectivo todo. Así, en el presente artículo se analizan los distintos usos de dicho elemento lingüístico, dimanantes de las estrategias discursivo-pragmáticas aplicadas por el emisor.