System etyczny przyjęty w Tybecie opiera się na indyjskich preskryptywnych źródłach skrypturalnych, związanych z buddyzmem, ale jest też zakorzeniony w metafizyce. W artykule analizowane jest głównie owo metafizyczne zakorzenienie. Autorka wyróżnia trzy poglądy na naturę świata i świadomości, odmiennie uzasadniające postulaty etyczne: (1) pogląd dualistyczny, atrybujący świadomości dobro i zło, (2) monistyczny, mówiący o świadomości jako bezwzględnym dobru, oraz (3) głoszący współzależność, a w kontekście etyki - pragmatyzm. Podejście pierwsze wywodzi się z przedbuddyjskiej religii Tybetu, bonu, drugie jest związane z tybetańską szkołą gzhan stong, a trzecie - ze szkołą rang stong.