tytuł: | Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony jako obszar współpracy międzyrządowej w Unii Europejskiej. Aspekty prawno-polityczne |
wariant tytułu: |
Common Security and Defence Policy as a field of intergovernmental cooperation in the European Union. Legal and political aspects. |
autor: | Gagon Angelika |
recenzent: | Iwańska Barbara , Sołtysińska Aleksandra |
promotor: | Sołtysińska Aleksandra |
data obrony : | 2015-10-20 |
język: | polski |
abstrakt w j. polskim: | Prawo do kształtowania własnej polityki bezpieczeństwa i obrony jest jednym z najważniejszych i kluczowych przymiotów wolnego, w pełni niezależnego od innych podmiotów państwa. Często mówi się, iż obszar ten stanowi rdzeń jego suwerenności. Współczesny świat pełen jest różnorakich zagrożeń, które wymagają nie tylko czujności i gotowości do stawienia im czoła, ale także odpowiednich środków i narzędzi do walki. Stąd też władze polityczne niejednokrotnie decydują się na przekazanie pewnych uprawnień z obszaru bezpieczeństwa i obrony na inny podmiot, potencjalnie zagwarantowując w ten sposób lepszą ochronę i zapewniając poczucie bezpieczeństwa. Powyższe możliwe jest do osiągnięcia nie tylko za pomocą sojuszniczych gwarancji obronnych, ale także poprzez wspólną polityką obronną, interoperacyjność sił zbrojnych, wspólne programy rozwojowe czy wspólne inicjatywy o charakterze wojskowo-obronnym. W tym kierunku od wielu lat zmierza także Unia Europejska pretendująca do miana gracza uniwersalnego o zasięgu globalnym. Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony, ustanowiona traktatem lizbońskim jako autonomiczna polityka unijna, nie jest jednak w pełni rozwiniętą polityką obronną, dającą twarde gwarancje bezpieczeństwa jak NATO. Błędy przeszłości, rozbieżne stanowiska państw członkowskich UE, a także silny sprzeciw Stanów Zjednoczonych zdecydowały o miejscu, w którym w WPBiO się znajduje. Traktat z Lizbony daje możliwość do zdynamizowania współpracy w tym obszarze. Jednakże powodzenie tej misji zależne jest nie tyle od narzędzia, którym UE dysponuje, lecz głównie od politycznej woli jego wykorzystania.Zasadniczym celem badawczym pracy jest przedstawienie prawno – politycznych uwarunkowań ewolucji Europejskiej/Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony UE. Autorka skupi się głównie na zmianach w przepisach prawa wspólnotowego/europejskiego dotyczących tej tematyki oraz na towarzyszącym im kontekście politycznym. Praca podzielona została na pięć rozdziałów, które w zwięzły sposób omawiają kolejno: pojęcie i istotę współpracy międzyrządowej w Unii Europejskiej, genezę Europejskiej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony, powstanie i rozwój Europejskiej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony, reformę Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony w Traktacie Konstytucyjnym i Traktacie z Lizbony oraz perspektywę rozwoju WPBiO. |
abstrakt w j. angielskim: | The right to shape their own security and defense policy is one of the most important and key qualities of free, fully independent from other state entities. It is often said that the area is the core of its sovereignty. The modern world is full of various threats, which requires not only vigilance and readiness to confront them but also appropriate means and tools to fight with them. That is why the political authorities often decide to transfer certain powers in the area of security and defense to another entity, potentially guaranteeing better protection and providing the sense of security. This can be achieved not only by allied defense guarantees but also by a common defense policy, interoperability of the armed forces, joint development programs and joint military-defense initiatives. In this direction for many years also has been seeking the European Union, pretending to be called as a universal player with global reach. The Common Security and Defence Policy, established by the Lisbon Treaty as an autonomous EU policy, however, is not fully developed defense policy, giving hard security guarantees like NATO. Mistakes of the past, divergent attitude of the Member States of the EU, as well as strong opposition from the United States decided on a position where the CSDP has been. The Treaty of Lisbon gives the opportunity to boost the cooperation in this area. However, the success of this mission depends not so much on the tool, which the EU has, but mainly on the political will of its use.The main purpose of this thesis is to present legal - political determinants of the evolution of the European / Common Security and Defence Policy. The author will focus mainly on changes in the Community / European law on this subject and on the accompanying political context.This thesis is divided into five chapters, which concisely discuss: the concept and the essence of intergovernmental cooperation in the European Union, the genesis of the European Security and Defence Policy, the emergence and development of the European Security and Defence Policy, the reform of the Common Security and Defence Policy in the Constitutional Treaty and the Treaty of Lisbon and the prospect of the development of ESDP. |
słowa kluczowe w j. polskim: | Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony, Europejska Polityka Bezpieczeństwa i Obrony, Unia Europejska, bezpieczeństwo, obrona, współpraca międzyrządowa |
słowa kluczowe w j. angielskim: | Common Security and Defence Policy, European Security and Defence Policy, the European Union, security, defence, intergovernmental cooperation |
wydział: instytut / zakład / katedra: | Wydział Prawa i Administracji |
typ: | praca magisterska |
Plik | Rozmiar | Format | Przeglądanie |
---|---|---|---|
Nie ma plików powiązanych z tą pozycją. |