Celem niniejszej pracy licencjackiej, zatytułowanej „Neurode. Ein Spiel von deutscher Arbeit von Kurt Heynicke als Beispiel vom Thingdrama” („Neurode. Ein Spiel von deutscher Arbeit” Kurta Heynickego jako Thingspiel – nazistowki dramat propagandowy”), była literaturoznawcza analiza dramatu nazistowskiego pod kątem sposobu realizacji założeń propagandowych w sztuce scenicznej tego czasu. Dla przeprowadzenia analizy duże znaczenie miał kontekst historyczny powstania Thingspieli, który był wdrażany przez Ministerstwo Propagandy jako specyficznie rozumiana realizacja idei prawdziwie narodowej, niemieckiej sceny (projektowanej przez Lessinga i Schillera). W mojej analizie dramatu propagandowego „Neurode. Ein Spiel von deutscher Arbeit” Kurta Heynickego miałam na celu wskazanie, w jaki sposób na tym konkretnym przykładzie został zrealizowany projekt dramatu nazistowskiego. Thingspiel, który miał wyrażać i umacniać przynależność narodową, był konstruowany z wykorzystaniem takich mitów obecnych w zbiorowej świadomości Niemców, jak poświęcenie jednostki, praca, siła wspólnoty, kult jednostki – genialnego przywódcy. Stałym elementem dramaturgicznym był wywiedziony z dramatu antycznego chór, który uosabiał ogólnonarodową wspólnotę i reprezentował widzów biorących udział w wydarzeniu. W mojej analizie skupiłam się na tych właśnie najbardziej charakterystycznych, stałych elementach dramaturgii Thingspieli – tematyce utworu i mityzacji najnowszej historii, postaci głównego bohatera, budowie i roli chóru. W ostatnim rozdziale zdecydowałam się także na zanalizowanie najbardziej podstawowych mechanizmów perswazji zawartych w warstwie tekstowej dramatu, które miały na celu afektywne kształtowanie percepcji widza. Zniesienie tradycyjnego podziału między sceną a widownią, zróżnicowane środki manipulowania widzem oraz relacje między upolitycznieniem sztuki a estetyzacją polityki wskazałam równocześnie jako obszar dla dalszych badań, przede wszystkim na polu współczesnej teatrologii (w tym performatyki).

Object of this study was an analyse of the Kurt Heynickes drama "Neurode. Ein Spiel von deutscher Arbeit" from the literary studies perspective. Considering the historical background, namely the cultural policy of the Third Reich and the propagandistic requirements for set up under the Thing movement texts, the aim of my work was to show on the concrete example the ways of realization the calls for the propaganda drama. Due to the limited scope of the present study I decided to concentrate the following elements of text's dramaturgy: the theme of the drama and issue of mythologizing newest history, the concept of the hero and the local-national community (which is mainly mediated by the choir) and the theatrical character of the drama which was already contained in the text layer. The final chapter draws attention to the consideration of value ​​issues, namely the abolition of the separation between stage and public, affective measures of manipulation and persuasion, as well as the complex relationships between aestheticization of politics and politicization of art that seem to be an interesting subject of contemporary theatre and cultural studies.

Ziel vorliegender Arbeit war, das Kurt Heynickes Drama "Neurode. Ein Spiel von deutscher Arbeit" aus der literaturwissenschaftlichen Perspektive zu analysieren. Für die Untersuchungen war von der Schlüsselbedeutung der historische Kontext, nämlich die Kulturpolitik im Dritten Reich und die propagandistische Voraussetzungen für die im Rahmen der Thingbewegung geschaffenen Texte. Ziel meiner Arbeit war, am konkreten Beispiel zu verfolgen, auf welche Art und Weise die Aufforderungen für das propagandistische Drama im Dritten Reich realisiert wurden. Aufgrund des begrenzten Umfangs vorliegender Arbeit wurde auf die folgenden Aspekte der Thingspiele eingegangen: die Thematik des Dramas und Frage nach der Mythisierung neuster Geschichte, das Konzept des Helden und das Gemeinschaftsbild (das vor allem durch den Chor vermittelt wird) sowie der theatralische Charakter des Dramas, der schon im Textebene enthalten wurde. Im letzten Kapitel wird auf die berücksichtigenswerte Problematik hingewiesen, nämlich auf die Aufhebung der Trennung zwischen Bühne und Zuschauerraum, affektiven Maßnahmen der Manipulation und Überredungskunst, sowie auf die komplexen Beziehungen zwischen Ästhetisierung der Politik und Politisierung der Kunst, die ein interessanter Gegenstand der zeitgenösisschen Theater- und Kulturwissenschaft zu sein scheinen.