Tematem pracy jest sytuacja językowa mieszkańców polskiej wioski w Turcji - Adampola. Osada, założona w 1842 roku na polecenie księcia Adama Czartoryskiego pod Stambułem, zamieszkiwana była do połowy XX wieku niemal wyłącznie przez Polaków. Ostatnie cztery dekady przyniosły istotną zmianę sytuacji ekonomicznej i społecznej wioski oraz napływ ludności tureckiej. Kultura i język polski są wciąż żywe i kultywowane, jednak przeobrażenia, jakim uległa wioska, odcisnęły na nich piętno. Analiza języka adampolan została przedstawiona w odniesieniu do ogólnej sytuacji badań nad socjolektami polonijnymi na świecie.

The theme of the work is the linguistic situation of inhabitants of the Polish village in Turkey - Adampol. The settlement was founded in 1842 at the behest of Prince Adam Czartoryski near Istanbul and until mid-twentieth century was inhabited almost exclusively by Poles. The last four decades have brought a significant change in economic and social situation of the village and the inflow of the Turkish population. Polish language and culture are still alive and cultivated, but transformation, imprinted on them the stigma. Adampolan language analysis was presented with the general situation of research on dialects of Polish community in the world.