tytuł: | BOLSZEWICKA PROPAGANDA WIZUALNA W LATACH 1917-1922 |
wariant tytułu: |
BOLSHEVIK VISUAL PROPAGANDA OF THE YEARS 1917-1922 |
autor: | Piszczan Wiktor |
recenzent: | Papla Eulalia, Makowiecka Katarzyna |
promotor: | Papla Eulalia |
data obrony : | 2012-09-27 |
język: | polski |
abstrakt w j. polskim: | Tematem niniejszej pracy jest przedstawienie bolszewickiej propagandy wizualnej w latach 1917-1922. Praca jest próbą pokazania funkcji sztuk plastycznych w tworzącym się systemie propagandy sowieckiej. Starałem się zaprezentować punkt widzenia propagandystów: ich sposób pojmowania roli sztuki w społeczeństwie i realizację tych wizji. Granica początkową pracy (rok 1917) jest nie tylko uzasadniona faktem z historii politycznej, jakim był przewrót bolszewicki. Należy zauważyć, że już pod koniec 1917 r. nowa władza podjęła niezmiernie ważkie decyzje w dziedzinie kultury. Zapewne wtedy, w pierwszych dniach i tygodniach po przewrocie, narodziła się sowiecka „polityka kulturalna”.Granicą końcową jest rok 1922, ta granica nie jest tak oczywista, jednakże uzasadniam to kilkoma ważnymi posunięciami w dziedzinie kultury. Wymienię w tym miejscu tylko niektóre. W lutym 1922 roku otwarto po dłuższej przerwie wystawę „pieriedwiżników”, co dało impuls do powstania Stowarzyszenia Artystów Rewolucyjnej Rosji (АChRR). Było to odgórne, bardzo skuteczne położenie kresu działalności artystów awangardowych. W czerwcu 1922 roku stworzono Gławit, czyli urząd łączący wszystkie rodzaje cenzury. Latem tego samego roku Lenin podpisał listę nazwisk intelektualistów, których deportowano z Rosji Sowieckiej. W 1922 r. skończył się okres względnej tolerancji władz dla nieskrępowanej twórczości. System kontroli kultury został ukształtowany. W rozdziale pierwszym starałem się przybliżyć pojęcie propagandy jak również omówienie poglądów wybranych autorów na temat sztuki i jej roli społecznej. Wziąłem pod uwagę tych myślicieli i publicystów, których idee związane ze sztuką wpłynęły na koncepcje bolszewików. Wybór autorów przedstawionych w rozdziale pierwszym (M. Czernyszewski, L. Tołstoj i G. Plechanow) jest tylko wyborem, a więc również ograniczeniem. Wymienione nazwiska wydają się najbardziej istotne dla późniejszego rozwoju propagandy sowieckiej. Do Czernyszewskiego, Tołstoja i Plechanowa najczęściej odwoływali się publicyści bolszewiccy piszący o sztuce, do nich z upodobaniem sięgał przywódca sowiecki. Część druga rozdziału pierwszego zawiera krótkie streszczenie poglądów Włodzimierza Lenina, Lwa Trockiego i Anatolija Łunaczarskiego na sztukę. Trocki oficjalnie nie zajmował się sprawami kultury w Rosji Sowieckiej, jednakże pisał i wypowiadał się na te tematy. Rozdział drugi stanowi trzon pracy. Na przykładzie plakatu agitacyjnego, dekoracji świątecznych, wystroju plastycznego pojazdów agitacyjnych oraz organizacji świąt ludowych starałem się pokazać mechanizm działania propagandy (ośrodki decyzyjne, kto i w jaki sposób zlecał konkretne prace, instytucje i osoby zajmujące się ich wykonywaniem). Ostatnią część rozdziału drugiego stanowią ilustracje, które odnoszą się do wszystkich omawianych zagadnień.W rozdziale trzecim starałem się przedstawić proces oraz skutki oddziaływania propagandy na społeczeństwo. Starałem się przybliżyć model „nowego człowieka” oraz nowego świata, który narodził się dzięki zabiegom wszechobecnej, monumentalnej propagandy. |
abstrakt w j. angielskim: | The subject of my work is Bolshevik Visual propaganda of the years 1917-1922. As early as the end of 1917, right after the Bolshevik coup, the new authorities made some important decisions in matters of culture. It was then that the Soviet “cultural pilicy” was born. In the year 1922, which closes the work, the authorities made several important moves in the sphere of culture. In February, after a long break, an exhibition of “the wanderers” was opened, which provided the impulse for the creation of The Association of Artists of Revolutionary Russia. This authoritative decision put an effective stop to the free activity of avangarde artists. In June Glavit was formed, an office combining all kinds of censorship. In summer Vladimir Lenin signed a list of intelectualists who were subsequently expelled from Soviet Russia. The year 1922 put a stop to the period of the relative tolerance of the authorities towards unrestrained creativity. The system of cultural control took a final shape. The notion of propaganda used to be defined in various ways. While trying to construct my own definition I accept that it is the exertion of a deliberate influence on individuals and social groups, by multifarious means, in order to direct their way of thinking, their attitudes and actions, and even to achieve a change of the consciousness of its recipients which is desirable for those who issue this propaganda. The work consists of three chapters. They are arranged in order of subjects. Chapter 1 discusses briefly the views of chosen authors on art and its social role. I take into consideration works of those Russian thinkers and publicists whose ideas concerning art influenced Bolshevik concepts. In the next part of chapter 1, I give a short recapitulation of the views on art held by Vladimir Lenin, Lev Trotsky and Anatoli Lunacharsky.Chapter 2 discusses those centres of visual propaganda which – in my opinion – played the most important role in Soviet Russia. Taking as an example agitation posters, festive decorations and the design of agit-trains and ships, I try to show the mechanism of propagandist actions.Chapter 3, entitled New World. New Man discusses the birth of a new man. It is connected to the earlier chapter, since the belief in creating a new man and a new world (Paradise on earth) was quasi-religious. Lenin, who attached so much importance to propaganda and agitation, left to his successor the foundations of a totalitarian state. In the sphere of culture the Bolshevik party won a victory already in the years 1917-1922. It nationalized art and culture, which, reduced by authorities to the role of propaganda, became an important element of the totalitarian system. It seems that in this system propaganda was everywhere and everything was propaganda. |
słowa kluczowe w j. polskim: | Propaganda, Agitacja |
słowa kluczowe w j. angielskim: | Soviet propaganda |
wydział: instytut / zakład / katedra: | Wydział Filologiczny |
typ: | praca licencjacka |
Plik | Rozmiar | Format | Przeglądanie |
---|---|---|---|
Nie ma plików powiązanych z tą pozycją. |