Modyfikacja struktury naturalnego montmorylonitu przy użyciu różnych sieci hydrożelowych.
pl
dc.title.alternative
Modification of the structure of natural montmorillonite using different hydrogel networks.
pl
dc.type
master
pl
dc.abstract.en
Three series of hydrogel/montmorillonite nanocomposites were synthesized by in situ polymerization using acrylamide and ammonium acrylate and mixtures of these monomers (at molar ratios of 3:1, 1:1 and 1:3). Various forms of layered aluminosilicates were applied: natural Wyoming montmorillonite, montmorillonite from Jelsovy Potok modified with Na+ cations and Wyoming montmorillonite intercalated with surfactant. The same amounts of crosslinking agent (MBA) and initiator (ammonium persulphate) were used and the constant mass ratio of monomers to clay equals to 2:1 was maintained.The synthesized nanocomposites were characterized by X-ray diffraction (XRD) and infrared spectroscopy (DRIFT). The content of polymer was determined by the gravimetric analysis. Swelling in water and sorption capacity of Fe3+ ions were studied. The resulting composite materials based on poly(ammonium acrylate) containing Fe3+ cations were thermally decomposed in order to obtain oxide catalysts for the toluene oxidation. Due to the presence of COO- groups and increased interlayer distance the nanocomposite based on surfactant-modified montmorillonite and pure poly(ammonium acrylate) exhibited the highest sorption capacity,. The montmorillonite/hydrogel precursors after the Fe3+ cations sorption transformed into an oxide form appeared to be active catalysts of the toluene combustion.
pl
dc.abstract.other
Zsyntetyzowano trzy serie nanokompozytów hydrożelowo/ montmorylonitowych w oparciu o metodę polimeryzacji in situ stosując jako monomery akryloamid oraz akrylan amonu, jak również ich mieszaniny o stosunkach molowych 3:1, 1:1 i 1:3. Zastosowano różne formy glinokrzemianów warstwowych: naturalny montmorylonit Wyoming, montmorylonit ze złóż Jelsovy Potok modyfikowany kationami Na+ oraz montmorylonit Wyoming podpierany środkiem powierzchniowo czynnym. W każdej z syntez zastosowano identyczne ilości środka sieciującego (MBA) i inicjatora (nadsiarczanu amonu) oraz zachowano stały stosunek wagowy monomerów do glinokrzemianu wynoszący 2:1.Otrzymane nanokompozyty charakteryzowano za pomocą metod proszkowej dyfrakcji rentgenowskiej (XRD) oraz spektroskopii w podczerwieni (DRIFT). Zawartość części polimerowej wyznaczono na podstawie analizy grawimetrycznej. Wykonano pomiary chłonności wody oraz pojemności sorpcyjnej względem jonów Fe3+. Otrzymane materiały kompozytowe na bazie poliakrylanu amonu zawierające kationy Fe3+ poddano obróbce termicznej w celu uzyskania katalizatorów do procesu utlenienia toluenu.Ze względu na obecność grup COO- oraz zwiększoną odległość międzywarstwową największą pojemność sorpcyjną wykazał materiał uzyskany na bazie czystego poliakrylanu amonu oraz montmorylonitu modyfikowanego surfaktantem. Prekursory montmorylonitowo-hydrożelowe przeprowadzone po procesie sorpcji jonów Fe3+ w formę tlenkową wykazały wysoką aktywność w procesie utleniania toluenu.