Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie zjawiska zasygnalizowanego uprzednio (Stala 2011): dubletów etymologicznych w języku hiszpańskim, powstałych wskutek zapożyczenia jednego z elementów z języka łacińskiego poprzez inny język romański (francuski, okcytański, gaskoński, portugalski, kataloński, włoski), podczas gdy drugim elementem dubletu jest bądź zapożyczenie bezpośrednie z łaciny, bądź wyraz będący wynikiem regularnego rozwoju historycznego. Artykuł obejmuje wprowadzenie do zjawiska takiego rodzaju dubletów, dokumentację historyczną i omówienie wyłonionych par (grup) na poziomie fonetyki, morfologii i semantyki wyłącznie w kontekście zapożyczeń romańskich

The purpose of this article is to describe the phenomenon previously flagged (Stala 2011): this of etymological doublets in Spanish, where one of the components is a borrowing from Latin via another Romance language (French, Occitan, Gascon, Portuguese, Catalan, Italian), while the second element of the doublet is either a direct borrowing from Latin or a word which is the result of a regular historical development. The article includes an introduction to the phenomenon of this kind of doublets, a historical documentation and a discussion of the excerpted pairs (groups) at the level of Phonetics, Morphology and Semantics exclusively from the viewpoint of the Romance borrowings.