Literatura II Rzeczypospolitej to krótki, lecz niezmiernie dynamiczny fragment naszej literackiej świadomości. Rzeczywistość zmieniła się radykalnie, w Europie i w Polsce. Pochodną tych zmian była, w dużej mierze, aktywność literacka. Powstają awangardy europejskie i polskie; tworzy się nowe programy dla artystów; sami twórcy również chcą być wyrazicielami zmieniającej się cywilizacji. Ten krótki, zaledwie dwudziestoletni okres, był pełen indywidualności - Tuwim, Witkacy, Gombrowicz, Miłosz, Dąbrowska, Nałkowska. To oni współtworzą model dwudziestowiecznej kultury. Na jakich warunkach, poprzez jakie dzieła - na te pytania podręcznik również odpowiada. Piszę w nim też o nowym języku, o życiu codziennym, o współczesnych kontynuacjach dwudziestolecia. Literatura okupacyjna to rozdział osobny - bardziej, jak sądzę, urozmaicony niż dotychczasowy podręcznikowy stereotyp. Pokazuje to antologia tekstów - skomuntowanych i ułożonych w odpowiednim porządku. Doświadczenie niepodległości i doświadczenie wojny - te dwa wielkie wydarzenia ukształtowały polską świadomość literacką. Jaka była artystyczna forma owych doświadczeń - staram się opisać w podręczniku. Podręcznik z antologią tekstów; ilustracje z komentarzami, tabele chronologiczne.