Problematyka indyjskości w nowatorskiej poezji hindi XX i XXI w. uwarunkowana jest wieloma okolicznościami, w tym m.in. zależnością od metody kwalifikowania pojęcia indyjskości, a także od poziomu rozumienia formy oraz treści utworu. Przyjmując pojemną i uniwersalną definicję Antoniny Kłoskowskiej, że kultura narodowa jest układem złożonym z bardzo wielu rodzajów elementów, wyznaczników indyjskości w tekstach poetyckich dwóch współczesnych autorów poszukiwałam przede wszystkim pośród tych wyznaczników tożsamości, które konstytuują ich wartość nadrzędną – czyli artystyczną. W tej strefie znaczeń dokonująca się w utworach symbioza rodzajów wyznaczników (np. elementów psychologicznych i intelektualnych, wyobrażeń subiektywnych i zbiorowych itp.) złożona jest z wielopoziomowych warstw sensów szczegółowych, a ich odczytanie jako synergicznych cząstek całości komunikacyjnej tekstu wymaga użycia również innych niż tylko filologiczne narzędzi badawczych.