The burial artworks as a source of information about the Adena and Hopewell societies

Adena and Hopewell are an ancient, pre-Columbian cultures of North America, existing in the Eastern Area of the Woodlands, which reaches the northern Great Lakes and River St.. Lawrence, from the east and the northern part is surrounded by the waters of the Atlantic, while the south side closed by the Gulf of Mexico. Researchers still argue about the dating of these cultures, there are also arguments if the Hopewell culture is a distinct cultural formation or continuation of Adena traditions. The greatest surviving heritage of the presence of these cultures are monumental burial mounds and other ceremonial earthworks. Their construction details, and human remains and artifacts they contain, are a valuable source of knowledge about these lost cultures and communities that created them. Adena culture is conventionally dated from around 450 BC to 200-300 on n.e. Its people were assigned to a series of small, scattered villages, and their occupations were hunting, gathering and cultivation, they were also leading a trade. Their religious beliefs were characterized by the cult of the dead, expressed through the funeral rites of ceremonial nature and the construction of mounds, which are collective graves. Highlights of the earthowrks of that time include Adena, Grave Creek, Miamisburg, Criel & Enon mounds. Often formed on natural slopes as simple construction built gradually, with successive burials. Amount of work necessary for their creation proves the respect for the people buried there. People being highier in the social hierarchy were buried in special chambers, crypts of log trees in skeletal rite, usually in the middle of the mound, while less significant ones - in ordinary graves on its outskirts, as a cremations. The burials of those significant ones, particularly in late Adena, were accompanied by splendid burial gifts of artifacts, reflecting the contemporary material culture (weapons, everyday objects). Burial constructions were often combined with the ceremonial earthworks, including so-called Sacred Circles. The dating of Hopewel culture is a bit more precise - from about 100 BC (Within the so-called Middle Woodland) to about 400 AD. Hunting and gathering remained the primary source of food, however the agriculture became more advanced. The settlements were kept, although still temporary, or seasonal. An extensive network of trade routes enables the exchange of goods on a large scale and sourcing of raw materials for the manufacture of luxury items. A significant progress was made in the art of earthworks building. Mounds often form separate “grave circles” surrounded by enclosures. An example of such a complex is so called Mound City, Ohio. Much more complex are also the structures of chambers inside mounds, taking form of large chambers, or "houses". Ceremonial structures became more advanced, too, taking a variety of geometric forms, perhaps acting as a specific astronomical observatories, maybe for determining the seasons. Such structures prove the development not only of "earth architecture," but also of a system of beliefs, and consequently a philosophy. The reasons for the collapse of both these traditions are not known. Similarly mysteriously appears the question of their existence and functioning in the current level of research. But now what we know about them, indicates the great advancement of as material and spiritual culture of those missing civilizations.

Adena i Hopewell to starożytne, prekolumbijskie kultury Ameryki Północnej, istniejące na terenach Wschodniego Obszaru Leśnego, który na północy sięga Wielkich Jezior oraz Rzeki Św. Wawrzyńca, od wschodu i w części północnej otoczony jest wodami Atlantyku, natomiast od strony południowej zamknięty Zatoką Meksykańską. Badacze nadal spierają się co do kwestii datowania tych kultur, nie są też zgodni, czy kultura Hopewell jest odrębną formacją kulturową, czy też kontynuacją tradycji Adena. Najznamienitszym zachowanym śladem obecności owych kultur są monumentalne kopce grobowe oraz inne ceremonialne założenia ziemne. Ich szczegóły konstrukcyjne, a także zachowane w nich szczątki ludzkie i artefakty, stanowią cenne źródło wiedzy o tych zaginionych kulturach i społecznościach, które je stworzyły. Kulturę Adena umownie datuje się od ok. 450 r. p.n.e. do 200-300 r. n.e. Tworzyła ją ludność przypisana do szeregu małych, rozproszonych wiosek, trudniąca się myśiwstwem, zbieractwem oraz uprawą, prowadząca też wymianę handlową. Jej wierzenia religijne cechował kult zmarłych, wyrażany poprzez ceremonialny charakter obrządków pogrzebowych oraz budowę kopców, będących zbiorowymi mogiłami. Najważniejsze założenia ziemne powstałe w tamtym czasie to m.in kopce Adena, Grave Creek, Miamisburg, Criel, Enon. Powstawały często na naturalnych wzniesieniach jako konstrukcje stopniowo narastające w miarę przybywania kolejnych pochówków. Nakład pracy, konieczny do ich powstania, świadczy o szacunku dla osób tam chowanych. Osoby wyżej postawione w chierarchii społecznej chowano w specjalnych komorach-kryptach z bali drzewa w obrządku szkieletowym, przeważnie w środku kopca, a mniej znaczne – w zwyczajnych mogiłach na jego obrzeżach, w obrządku ciałopalnym. Pochówkom tych pierwszych, szczególnie z późnej Adeny, towarzyszą okazałe dary grzebalne w postaci artefaktów, stanowiących odzwierciedlenie ówczesnej kultury materialnej (broń, przedmioty codziennego użytku). Konstrukcje grzebalne łączą się często z ceremonialnymi założeniami ziemnymi, m.in w postaci tzw. Świętych Kręgów. Kultura Hopewel datowana jest nieco precyzyjniej – od ok. 100 r. p.n.e. (w ciągu tzw. Środkowego Okresu Leśnego) do ok. 400 n.e. Nadal podstawowym źródłem żywności jest myśliwstwo i zbieractwo, jednak rozwija się też uprawa roślin. Powstają osady, choć nadal tymczasowe bądź sezonowe. Rozbudowana sieć szlaków handlowych umożliwia wymianę towarów na wielką skalę i pozyskiwanie surowców do wyrobu przedmiotów luksusowych. Następuje znaczny postęp w sztuce budowy konstrukcji ziemnych. Kopce tworzą często wydzielone „kręgi grobowe” otoczone przez wały. Przykładem takiego kompleksu jest tzw. Mound City w stanie Ohio. Znacznie bardziej złożone są też konstrukcje komór wewnątrz kopców, przybierające kształt wielkich komnat lub „domów”. Równolegle powstają zaawansowane konstrukcje ceremonialne o różnorodnym geometrycznym kształcie, być może pełniące rolę swoistych obserwatoriów astronomicznych, służących do określania pór roku. Takie konstrukcje świadczą nie tylko o rozwoju „ziemnej architektury”, lecz także o rozbudowywaniu systemu wierzeń, a w konsekwencji systemu myślowego. Przyczyny upadku obydwu omawianych tradycji nie są znane. Podobnie tajemniczo jawi się na aktualnym poziomie badań kwestia ich istnienia i funkcjonowania. Jednak już to, co o nich wiemy, świadczy o dużym zaawansowaniu kultury tak materialnej, jak i duchowej tych zaginionych cywilizacji.