The Syndemiocene, or the Anthropocene in the perspective of epidemic

Niniejszy tekst powstał w ramach projektu badawczego OPUS NCN "Epidemie i wspólnoty w krytycznych teoriach, artystycznych praktykach i spekulatywnych fabulacjach ostatnich dekad"

Wprowadzając termin syndemiocen, artykuł proponuje przegląd najbardziej znanych nazw nowej epoki w dziejach Ziemi. Przynajmniej część z nich podważa zasadność absolutyzacji dyskursu natemat antropocenu, proponując wielość perspektyw iujęć. Dlaczego toistotne, pokazuje analiza dwóch powieści o epidemiach: The Calcutta Chromosome (1995) Amitava Ghosha i The Blood Artists Chucka Hogana (1998). Nie tylko odnoszą się one krytycznie do medykalizujących definicji i strategii zwalczania epidemii. Subwersywnie realizują także podstawowe wzorce narracyjne Nowoczesnych, wskazując na ich udział w upowszechnianiu antropogenicznych dyskursów i praktyk.

Introducing a new term, "Syndemiocene," this article looks closely at a few chosen names of the new age in the Earth’s history. Many of them criticize the monolithic discourse of the Anthropocene, choosing the multiplicity of approaches and perspectives instead. The article explains why this is so important and provides a close reading of two novels: Amitav Ghosh’s "The Calcutta Chromosome" (1995) and Chuck Hogan’s "The Blood Artists" (1998). Both not only subvert the medicalizing approaches to defining and fighting off epidemics but also perform two subversive narrative models of the Moderns, revealing how they have disseminated various anthropogenic discourses and practices.