Identity of the system of law

Powszechnie akceptuje się, że prawo powinno być modelowane jako system, a więc ustrukturyzowana całość, składająca się z wyróżnionych elementów, między którymi istnieją zdefiniowane relacje. Ograniczając prawo do określonej struktury, musimy zaakceptować, że ma ono pewne granice, których lokalizacja świadczy o tożsamości takiego systemu. Aby zrozumieć tożsamość systemu prawa, należy uwzględnić kontekstowe zastosowanie samego pojęcia systemu prawa. Konteksty te różnią się przede wszystkim w określeniu elementów systemu, jego struktury i relacji. Najpopularniejszy, pozytywistyczny model systemu prawa wykorzystuje pojęcie systemu do określenia zakresu obowiązywania prawa. W tym modelu elementy systemu identyfikowane są przede wszystkim jako normy prawne. Główną rolą takiego modelu jest rozwiązywanie problemów związanych z walidacją norm. Istnieją również inne konteksty użycia pojęcia systemu prawa, które dotyczą szeroko pojętego badania prawa, w szczególności problemów interpretacyjnych. System prawa można również określić jako koncepcję społecznego pochodzenia prawa, gdzie jego systemowość jest podkreślana jako intencjonalnie nadana własność. Pomimo tej różnorodności sposobów rozumienia pojęcia systemu prawa, problem tożsamości jest wspólny dla wszystkich i poza społecznym aspektem systemu prawa może być ograniczony przez pewne kryteria formalne lub materialne, które decydują o granicach danego systemu. W niniejszej pracy tożsamość systemu prawa jest podzielona na tożsamość kwalifikacyjną, odnoszącą się do materialnego zakresu systemu prawa w danym punkcie czasu, oraz tożsamość czasową, która określa historyczne granice struktury, nadal możliwej do nazwania jako jednego, izolowanego systemu. W wyniku przeprowadzonej analizy można stwierdzić, że tożsamość kwalifikacyjna systemu, skoncentrowanego na problemach walidacyjnych, jest skutecznie opisywana przez modele pozytywistyczne. Zjawisko multicentryczności systemu prawa, które jest poruszane oddzielnie, może najwyżej wpływać na nieostrość granic systemu prawa w kontekście, w którym uwzględnia się elementy niezbędne do rozwiązywania problemów interpretacyjnych. Jednak modele te okazują się nieodpowiednie do opisania tożsamości czasowej systemu prawa. Aby zbadać to zjawisko, konieczne jest rozpoznanie zewnętrznych relacji prawa z odrębnymi systemami społecznymi. Należy również zwrócić uwagę na możliwe perturbacje w czasowej tożsamości systemu prawa, jakie związane są ze zjawiskiem wielotorowości systemu prawa.

It is commonly accepted that law should be modeled as a system, which is a structured whole consisting of distinguished elements with defined relationships between them. By limiting law to a specific structure, we must acknowledge that it has certain boundaries, the location of which indicates the identity of such a system. To understand the identity of the legal system, we need to consider the contextual application of the concept of the legal system itself. These contexts primarily differ in the determination of the system's elements, structure, and relationships. The most popular positivist model of the legal system utilizes the concept of a system to define the scope of the law. In this model, the elements of the legal system are primarily identified as legal norms. The main role of such a model is to address validation problems related to norms. There are also other contexts of the use of the concept of the legal system, which encompass a broader study of law, particularly interpretive issues. The legal system can also be described as a concept of the social origin of law, where its systematic nature is emphasized as an intentionally given property. Despite the diversity of understanding the concept of the legal system, the problem of identity is common to all, and beyond the social aspect of the legal system, it can be limited by certain formal or material criteria that determine the boundaries of a given system. In this work, the identity of the legal system is divided into qualification identity, concerning the material scope of the legal system at a given point in time, and temporal identity, which defines the historical boundaries of a structure that can still be called a single, isolated system. As a result of the conducted analysis, it can be concluded that the qualification identity of a system focused on validation problems is effectively described by positivist models. The separately addressed phenomenon of the multicentricity of the legal system can at most affect the ambiguity of the boundaries of the legal system in the context where it includes elements necessary for solving interpretive problems. However, these models prove to be inadequate in describing the temporal identity of the legal system. To investigate this phenomenon, it is necessary to recognize the external relationships between the existence and effectiveness of the legal system and distinct social systems. Attention should also be paid to possible perturbations in the temporal identity of the legal system associated with the phenomenon of the legal system's multilayered nature.