Wpływ nowych państw w Unii Europejskiej: Studium przypadku Polski i Polityki Młodzieżowej

AbstrakcyjnyStosunki między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi ma istotne znaczenie dla naukowców. Jednak większość badań w tej dziedzinie koncentruje się na zrozumieniu wpływu decydentów Unii Europejskiej w sprawie państw członkowskich. Wpływ państw członkowskich w sprawie programu polityki UE nie jest tak dobrze zbadane. Teza stara się rozwiązać ten niedobór poprzez zbadanie wpływu Polski na agendę polityki młodzieżowej w Radzie Unii Europejskiej i Komisji Europejskiej. Polityka dotycząca młodzieży jest wybierany jako non-kontrowersyjnej, ale ważnego obszaru polityki, który został zyskuje na znaczeniu na szczeblu Unii Europejskiej. Świadczy o znacznej liczby strategii, raportów i strategii opracowanych w tej dziedzinie przez Unię Europejską i jej państwa członkowskie. Analizując wpływ Polski na rozwój polityki młodzieżowej w Radzie i KE w trakcie okresu 2002-2014, teza ta skupia się przede wszystkim na kwestii niedoboru umiejętności. Różnica umiejętności jest jedną z głównych barier dla polskiej i europejskiej młodzieży w ich przejścia z edukacji na rynek pracy. Jako taka, jest w czołówce polskich wysiłków krajowych i całej UE w dziedzinie polityki młodzieżowej.Badania przeprowadzone w tej pracy wskazują, że Polska znacząco wpłynął rozwój polityki młodzieży w ramach Rady i KE. Na przykład, Polska z powodzeniem wykorzystał swoją prezydencję Rady i Grupy Wyszehradzkiej w podnoszeniu swoich młodzieżowych związanych priorytetów Unii. Ponadto stosowanie ram teoretycznych opracowanych przez Copsey i Pomorskiej (2010, 2014) pokazuje, że Polska ma wysoką preferencję polityki w odniesieniu do polityki młodzieżowej oraz że stosowane różne czynniki wpływów, aby przemieszczać ją w ramach Rady i KE. Istnieje jednak wiele do zrobienia. Polska musi zacząć używać swoich stałych czynników wpływających (ludności i znaczenia gospodarczego) w realizowaniu polityki młodzieżowej w Radzie przez QMV i blokujące mechanizmy mniejszości. Ponadto polski rząd musi poprawić swoją strategię rekrutacji oraz zapewnienia odpowiedniej reprezentacji Polski w różnych instytucjach unijnych.

AbstractThe relationship between the European Union and its member states is of significant interest to academics. However, most of the research in this field focuses on understanding the influence of European Union policy makers on the member states. The impact of member states on the EU policy agenda is not as well-researched. The thesis seeks to address this deficiency by examining the impact of Poland on youth policy agenda in the Council of the European Union and the European Commission. Youth policy is chosen as a non-contentious but important policy area which has been gaining in significance at the European Union level. This is demonstrated by a considerable number of strategies, reports and policies developed in this field by the European Union and its member states. In analysing the impact of Poland on youth policy development in the Council and the EC during 2002-2014 period of time, this thesis especially focuses on the question of the skills gap. The skills gap is one of the main barriers for Polish and European youth in their transition from education to the labour market. As such, it is at the forefront of Polish national and EU-wide efforts in the field of youth policy. Research conducted in this thesis indicates that Poland has substantially impacted youth policy developments within the Council and the EC. For example, Poland has successfully used its Presidency of the Council and the Visegrad Group in advancing its youth related priorities in the Union. Moreover, the application of the theoretical framework developed by Copsey and Pomorska (2010, 2014) demonstrates that Poland has a high policy preference in relation to youth policy and that it has used various factors of influence to advance it within the Council and the EC. There is, however, room for improvement. Poland needs to start using its fixed factors of influence (population and economic weight) in advancing youth policy in the Council through the QMV and the blocking minority mechanisms. In addition, the Polish government needs to improve its recruitment strategy and ensure adequate representation of Poland within various EU institutions.