Picture of death and deceased as a skeleton in children’s books

Kościotrup jest coraz popularniejszym motywem książek dla dzieci i młodzieży. Początkowo można go było spotkać głównie w banalnych opowieściach halloweenowych, historyjkach o tańczących szkieletach oraz opowieściach służących do terapii strachu za pomocą zabawy i żartu. Szkielety stają się też bohaterami baśni i bajek wzorowanych na klasycznych i zupełnie nowych, zawsze jednak nie na serio, ale z przymrużeniem oka, czarnym humorem i absurdem. Są też bohaterami opowieści grozy, przygodowych i detektywistycznych, w których także wyraźna jest granica między światem literackim i prawdziwym. W ostatnich latach opowieści o szkieletach coraz częściej stają się jednak również metaforą, niosą z sobą filozoficzne przesłanie na temat życia, śmierci, umierania, samotności, powracając do swoich źródeł. Szkielety stopniowo przestają straszyć, a zaczynają uczyć i zmuszać do refleksji.

Skeleton is an increasingly popular theme of books for children and young people. Initially, he could be found mainly in the banal Halloween stories, stories about dancing skeletons and stories used for therapy of fear through fun and joke. Skeletons are also heroes of fairy tales modeled on classic and totally new, but always not serious, but with a grain of salt, black humor and absurdity. There are also heroes of horror stories, adventure and detective, also with a clear boundary between the world of literatury and true. In recent years, stories about skeletons are increasingly becoming also a metaphor, carry a philosophical message about life, death, dying, loneliness, returning to its roots. Skeletons gradually cease to scare and they begin to learn and to induce reflection.