Źródło finansowania: Narodowe Centrum Nauki

Według Okhamizmu pewne (lecz nie wszystkie) zdania o przygodnej przyszłości są prawdziwe. Okazuje się, że pewna naturalna reprezentacja Okhamizmu w ramach modelu branching-time jest wadliwa, gdyż nie pozwala interpretować zdań w czasie przyszłym w nie-aktualnych okolicznościach. Aby przezwyciężyć ten defekt, część teoretyków zwróciła się ku Molinizmowi - teorii, która dopuszcza prawdziwe przygodne kontrfaktyczne okresy warunkowe. Wykazuję, że można przezwyciężyć problemu Okhamizmu bez przyjmowania Molinizmu. Następnie argumentuję, że Molinizm jest istotnym wzmocnieniem Okhamizmu i że można przyjąć drugi z tych poglądów, odrzucając pierwszy. W tym celu wprowadzam formalny model, w który zdania w czasie przyszłym są interpretowane niezależnie od okresów kontrfaktycznych, który pozwala na wysłowienie różnorakich teorii faktycznych i kontrfaktycznych przewidywań - w tym Okhamizmu bez Molinizmu.

According to Ockhamism, some (but not all) future contingents are true. It turns out that a simple-minded representation of Ockhamism within the framework of branching time is highly problematic as it gives no interpretation of the future tense operator in non-actual circumstances. To repair this defect some theorists turned to Molinism - a theory that allows true counterfactual future contingents (e.g., conditionals of freedom). I explain that one can address the formal problems of Ockhamism without resorting to Molinism. Then, I argue that Molinism is indeed a strengthening of Ockhamism and that one could subscribe to the latter without endorsing the former. To this effect, I present a semantic framework which treats the future tense operator and counterfactuals independently and allows a variety of theories regarding actual and counterfactual future contingents, including Ockhamism without Molinism.