Islamic Republic of Iran as a modern theocratic state according to "Velayat-e faqih. Hokumat-e eslami" by Ruhollah Khomeini

1. Ruhollah Chomejni dokonał reinterpretacji szyickiej doktryny religijno-prawnej orazwynikającej z niej tradycyjnej roli jurystów muzułmańskich. Odrzuciwszy rozdział religiii polityki jako efekt zachodnich wpływów, widząc w islamie sposób na przełamaniekryzysu tożsamości Irańczyków (i innych narodów muzułmańskich) oraz stawienieskutecznego oporu światowemu imperializmowi, rozszerzył religijno-prawny autorytetszyickiego duchowieństwa na sferę polityczną. Będąc na wygnaniu w irackim Nadżafiena początku lat 70. ogłosił teokratyczną koncepcję rządu muzułmańskiego – ustroju,w którym władza polityczna przynależy najwyższemu autorytetowi religijnemu, zaśszari'at stanowi całość prawa.2. W wyniku zwycięstwa Rewolucji Islamskiej monarchię konstytucyjną przekształconow republikę islamską, łączącą w sobie elementy demokracji parlamentarneji teokratyczną ideę rządu muzułmańskiego. Sam Chomejni, jako charyzmatyczny wódzrewolucji, objął urząd Najwyższego Przywódcy – sprawującego duchowezwierzchnictwo nad państwem jurysty muzułmańskiego. Konstytucja IRI dała mupotężną władzę, umożliwiając determinowanie polityki państwa i sprawowanie nadzorunad jego organami.3. Pod Najwyższym Przywódcą zbudowana została sieć klerykalnych organów kontroli, coz czasem doprowadziło do zdublowania całego aparatu państwa. Nawet tak kluczowyjego organ jak parlament (madżles) utracił samodzielność, a jego inicjatywaustawodawcza ograniczona została przez Radę Nadzorczą (Szoura-je Negahban),decydująca o procesie legislacyjnym na podstawie zgodności ustaw z szari'atem.4. Uznając Islamską Republikę Iranu za urzeczywistnienie idei rządu muzułmańskiego,Chomejni dokonał teokratyzacji porewolucyjnej władzy. Nieposłuszeństwo wobec niejstało się jednoznaczne z buntem przeciw Bogu i szari'atowi, gdyż decyzje władzRepubliki co do ważności zrównane zostały z prawem religijnym. Pod koniec swegożycia Chomejni ogłosił także, że decyzje te mają pierwszeństwo przed nakazami religii.5. Mimo istnienia demokratycznych instytucji, realna władza w Islamskiej Republice Iranunie pochodzi z woli narodu, lecz jest legitymizowana przez prawo religijnew interpretacji Chomejniego. Tym samym porewolucyjny Iran stał się państwemteokratycznym.

1. Ruhollah Khomeini reinterpreted the religious and jurisprudential Shi'i doctrine andthe traditional role of islamic jurists. Having rejected the notion of separation of religionand politics as a western influence and regarding islam as a means to both overcomingthe crisis of identity of the Iranians (and other Muslim nations) and to effective resistanceagainst imperialism, he broadened the religio-jurisprudential authority of the Shi'i clergyto the extent of political sphere. In exile in Najaf, Iraq at the beginning of 70.he proclaimed the theocratic idea of islamic government, a regime in which politicalpower is vested in the highest religious authority and shari'a constitutes all of the law.2. As a result of the victory of Islamic Revolution (1979), constitutional monarchy has beenreplaced by islamic republic, joining elements of parliamentary democracy with the ideaof islamic government. Khomeini, as a charismatic leader of the revolution, became thecountry's first Supreme Leader (Rahbar), providing "guardianship" (velayat) overthe state. Constitution of the Islamic Republic gave him much power, allowing him todetermine the policy of the state and to oversee all governmental affairs.3. Under the Supreme Leader a network of institutions of supervision has been established,what resulted in virtually doubling the state apparatus. Even the key institution ofparliament (Majles) has lost its autonomy and it's legislative initiative has been restrictedby decisions of the Council of Guardians (Shoura-ye Negahban), a body reviewing alllegislation and deciding on its consistence with the shari'a.4. Considering the Islamic Republic of Iran to be an "islamic government" from histeachings, Khomeini theocratized the state. Disobeying it has become unequivocal withrebelling against God and his law, since validity of decisions of the state had beenequated with the shari'a. At the end of his life Khomeini also proclaimed that thesedecisions have precedence over other religious duties.5. Despite the existence of democratic institutions, real power in Islamic Republic of Irandoes not come from the will of people, but has its legitimacy in the holy law asinterpreted by Khomeini. Thus the post-revolutionary Iran constitutes a theocratic state.