The relation between apathy and depression in patients with acute stroke.

Niniejsza praca stanowi próbę pogłębienia wiedzy na temat jakości życia chorych po udarze mózgu. Fizycznej i poznawczej niesprawności, powstałej w konsekwencji udaru mózg mogą towarzyszyć zaburzenia nastroju. Coraz częściej w literaturze pojawiają się opisy depresji poudarowej. Literatura dostarcza również danych o apatii jako niezależnym syndromie neuropsychiatrycznym, który może rozwinąć się w konsekwencji udaru mózgu. Część badaczy opowiada się za podejściem do apatii jako składowej depresji tzw. czynnik motywacyjny, pozostała grupa postuluje traktowanie jej w kategoriach niezależnego od depresji zaburzenia nastroju, które wymaga osobnej diagnozy. Dotychczasowe dane wskazują na skuteczność odmiennych interwencji farmakologicznych w przypadku obu syndromów. Zasadniczym celem pracy jest określenie częstości występowania objawów depresji i apatii u pacjentów po niedokrwiennym udarze mózgu. Przyjęty przeze mnie kierunek badań zmierza do uzasadnienia różnicowania apatii od depresji. Główna analiza poświęcona jest relacji pomiędzy apatią a depresją. Analizy poboczne dotyczą ukazania korelacji między lokalizacją ogniska udarowego w mózgu a zaburzeniami afektywnymi typu depresja i apatia, zależności pomiędzy poziomem funkcjonowania poznawczego a obecnością lub brakiem tych zaburzeń oraz ich związku z wybranymi zmiennymi demograficznymi jak wiek, płeć, obecność lub brak nałogów. Badanie zostało przeprowadzone w grupie 41 pacjentów w okresie od maja 2011r. do marca 2012r. hospitalizowanych w Oddziale Neurologii i Udarów Specjalistycznego Szpitala im. L. Rydygiera w Krakowie z powodu niedokrwiennego udaru mózgu. Grupa obejmuje 25 mężczyzn i 16 kobiet w wieku od 37 do 79 lat. Badanie wykonano w okresie od 2-giej do 13-tej doby po udarze. Kryteria włączenia pacjenta do grupy badawczej to przebyty udar mózgu o charakterze niedokrwiennym, prawidłowa orientacja auto- i allopsychiczna oraz ogólna sprawność intelektualna rozumiana jako osiągniecie minimum 22 punktów na Krótkiej Skali Oceny Stanu Umysłowego MMSE. W badaniu oceniano ponadto: wiek zachorowania, wykształcenie, sytuację rodzinną, przebyte choroby, historię chorób psychicznych, stronę udaru na podstawie badania TK , typ udaru zgodnie z podziałem na korowy, podkorowy, korowo-podkorowy i nieokreślony oraz obecność nałogów. Częstotliwość występowania zaburzeń nastroju u pacjentów po udarze mózgu jest stosunkowo wysoka. W grupie 41 zbadanych, depresję stwierdzono w sumie u 23, a apatię u 15-stu pacjentów. Analiza uzyskanych rezultatów badania nie potwierdziła statystycznie istotnego związku pomiędzy apatią a depresją u badanych w ostrej fazie po udarze mózgu. W grupie badawczej znaleźli się zarówno pacjenci z depresją bez apatii (20 pacjentów), z depresją i apatią (6-ciu pacjentów), oraz z apatią bez depresji (9-ciu pacjentów). Badanie potwierdziło hipotezę o apatii jako niezależnym od depresji syndromie neuropsychiatrycznym. Otrzymane rezultaty skłaniają do propagowania zarówno potrzeby stawiania diagnozy w zakresie nastroju pacjentów po udarze mózgu, jak i potwierdzają potrzebę różnicowania apatii od depresji w ramach tej diagnozy. Rezultaty analiz pobocznych potwierdziły związek apatii z ogólnym funkcjonowaniem poznawczym, rozumianym jako wynik MMSE oraz związek apatii z płcią żeńską. W badanej grupie kobiety charakteryzowały się częstszym występowaniem i bardziej zaostrzoną postacią apatii niż mężczyźni. Większe prawdopodobieństwo wystąpienia apatii dotyczyło pacjentów, którzy wykazywali większe trudności w funkcjonowaniu poznawczym. W przypadku depresji mierzonej Skalą Oceny depresji Hamiltona nie potwierdzono istotnej statystycznie korelacji z wynikiem MMSE. W świetle uzyskanych wyników badania nie można stwierdzić związku lokalizacji ogniska udarowego typu umiejscowienie w prawej lub lewej półkuli mózgu oraz umiejscowienie typu w strukturach korowych, podkorowych, korowo-podkorowych i nieokreślonych z apatią i depresją. Analiza pod tym kątem wymaga poszerzenia danych.

This paper is an attempt to deepen the knowledge on the quality of life of patients after stroke. Physical and cognitive disability, as a consequence of stroke, may be accompanied by mood disorders. Increasingly, the literature there are descriptions of poststroke depression. Literature also provides data on apathy as an independent neuropsychiatric syndrome that may develop as a consequence of stroke. Some researchers favor an approach to apathy as a component of the depression, i.e. motivational factor, the remaining group proposes to treat it in terms independent of depressive mood disorders, which requires a separate diagnosis. Previous data indicate the efficacy of different pharmacological interventions for both syndromes.The main purpose of this study is to determine the prevalence of symptoms of depression and apathy in patients after ischemic stroke. I accepted the direction of research seeks to justify the differentiation of apathy from depression. The primary analysis is devoted to the relationship between apathy and depression. Secondary analysis on year correlation between lesion location in the brain and the type of affective disorder depression and apathy, relationships between the level of cognitive functioning and the presence or absence of these disorders and their relationship with selected demographic variables as age, sex, presence or absence of addictions. The survey was conducted among 41 patients from May 2011. to March 2012. hospitalized in the Department of Neurology and Stroke Specialist Hospital. L. Rydygiera in Krakow because of ischemic stroke. Group includes 25 men and 16 women aged from 37 to 79 years. The study was performed in the period from the 2nd to the 13th day after the stroke. Patient inclusion criteria for this study group had a stroke of an ischemic stroke, auto-correct orientation and general intellectual abilities defined as achieving at least 22 points in the short timescale of the Mental State Examination MMSE. The study also assessed: age at onset, education, family status, medical history, history of mental illness, side of stroke based on CT, type of stroke according to the division of cortical, subcortical, cortico-subcortical and indefinite, and the presence of addictions.Results:The incidence of mood disorders in patients after stroke is relatively high. In the group of 41 studied, depression was found in total in 23, and apathy in 15 patients. Analysis of test results confirmed no statistically significant relationship between apathy and depression in subjects in the acute phase after stroke. The research group found in both patients with depression without apathy (20 patients), depression and apathy (the 6 patients), and the apathy without depression (9 patients). The study confirmed the hypothesis that apathy independent of depression as a neuropsychiatric syndrome. Results tend to promote both the need for a diagnosis of mood in stroke patients, and confirms the need to differentiate apathy from depression in the framework of this diagnosis. The results of secondary analyzes confirmed the link with the general apathy of cognition, understood as the result of MMSE and apathy relationship with the female gender. In the group of women characterized by a higher incidence and more pointed form of apathy than men. Increased likelihood of apathy involved patients who presented more difficulties in cognitive functioning. In the case of depression measured by Hamilton Depression Rating Scale was not confirmed statistically significant correlation with MMSE score. In light of the results of the study therefore can not tell the location of the stroke focus in a position right or left hemisphere of the brain and the location of a cortical structures, subcortical, cortico-subcortical and unspecified of apathy and depression. The analysis in this respect requires broadening the research group.