Simple view
Full metadata view
Authors
Statistics
Средства и функции невербальной коммуникации. На материале невербального общения персонажей повестей Александры Марининой
Środki i funkcje niewerbalnej komunikacji. Na materiale niewerbalnej komunikacji bohaterów kryminałów Aleksandry Marininy
nie dotyczy
komunikacja niewerbalna, proza detektywistyczna, Aleksandra Marinina
nie dotyczy
невербальная коммуникация, детективная проза, Александра Маринина
Tematem niniejszej pracy jest analiza środków i funkcji komunikacji niewerbalnej bohaterów serii powieści kryminalnych Aleksandry Marininy o Anastazji Kamieńskiej. Analizie zostało poddanych siedmiu bohaterów powieści - śledczych współpracujących z Nastią na Pietrowce: Wiktor Gordiejew, generał Zatoczny, Grigorij Mielnik, Jurij Korotkow, Michaił Docenko, Nikołaj Selujanow i Igor Lesnikow. Ich komunikacja niewerbalna została zbadana w siedmiu z dwudziestu dwóch powieści, w których pojawiają się dani bohaterowie, zaczynając od pierwszej powieści Marininy „Стечение обстоятельств”, a kończąc na powieści „Когда боги смеются”. Praca składa się ze Wstępu, w którym została omówiona historia rosyjskiej prozy detektywistycznej i prozy Aleksandry Marininy oraz jednego rozdziału teoretycznego, jednego rozdziału empirycznego oraz zakończenia wraz z podsumowaniem. Rozdział pierwszy poświęcony jest zagadnieniom teoretycznym, dotyczącym komunikacji niewerbalnej oraz opisaniu jej pięciu głównych podsystemów: parajęzyka, kinezyki, haptyki, proksemiki i okulezji. Część empiryczna stanowi badania komunikacji niewerbalnej wcześniej wymieniowych bohaterów, którzy zostali podzieleni na dwie grupy- przełożonych Anastazji oraz jej współpracowników. Analizując dany materiał można zauważyć, że pierwsza z wymienionych grup charakteryzuje się bardziej rozbudowaną, spójną komunikacją niewerbalną. W przeciwieństwie do postaci przełożonych Anastazji, postaci jej pracowników nie posiadają rozwiniętych opisów niewerbalnej komunikacji. Nie posiadają charakterystycznych dla siebie gestów, które wyróżniały by ich wśród innych bohaterów, w większości posługują się tymi samymi komunikacyjnymi gestami oraz mimiką (uśmiechami). W opisach komunikacji niewerbalnej bohaterów powieści dominują opisy kinezyki oraz okulezji. Haptyka oraz proksemika pojawiają się tylko w przypadku dwóch bohaterów (haptyka- Korotkow, proksemika- Lesnikow) i ma to na celu najprawdopodobniej podkreślenie ich cech charakteru.
nie dotyczy
nie dotyczy
dc.abstract.en | nie dotyczy | pl |
dc.abstract.other | nie dotyczy | pl |
dc.abstract.pl | Tematem niniejszej pracy jest analiza środków i funkcji komunikacji niewerbalnej bohaterów serii powieści kryminalnych Aleksandry Marininy o Anastazji Kamieńskiej. Analizie zostało poddanych siedmiu bohaterów powieści - śledczych współpracujących z Nastią na Pietrowce: Wiktor Gordiejew, generał Zatoczny, Grigorij Mielnik, Jurij Korotkow, Michaił Docenko, Nikołaj Selujanow i Igor Lesnikow. Ich komunikacja niewerbalna została zbadana w siedmiu z dwudziestu dwóch powieści, w których pojawiają się dani bohaterowie, zaczynając od pierwszej powieści Marininy „Стечение обстоятельств”, a kończąc na powieści „Когда боги смеются”. Praca składa się ze Wstępu, w którym została omówiona historia rosyjskiej prozy detektywistycznej i prozy Aleksandry Marininy oraz jednego rozdziału teoretycznego, jednego rozdziału empirycznego oraz zakończenia wraz z podsumowaniem. Rozdział pierwszy poświęcony jest zagadnieniom teoretycznym, dotyczącym komunikacji niewerbalnej oraz opisaniu jej pięciu głównych podsystemów: parajęzyka, kinezyki, haptyki, proksemiki i okulezji. Część empiryczna stanowi badania komunikacji niewerbalnej wcześniej wymieniowych bohaterów, którzy zostali podzieleni na dwie grupy- przełożonych Anastazji oraz jej współpracowników. Analizując dany materiał można zauważyć, że pierwsza z wymienionych grup charakteryzuje się bardziej rozbudowaną, spójną komunikacją niewerbalną. W przeciwieństwie do postaci przełożonych Anastazji, postaci jej pracowników nie posiadają rozwiniętych opisów niewerbalnej komunikacji. Nie posiadają charakterystycznych dla siebie gestów, które wyróżniały by ich wśród innych bohaterów, w większości posługują się tymi samymi komunikacyjnymi gestami oraz mimiką (uśmiechami). W opisach komunikacji niewerbalnej bohaterów powieści dominują opisy kinezyki oraz okulezji. Haptyka oraz proksemika pojawiają się tylko w przypadku dwóch bohaterów (haptyka- Korotkow, proksemika- Lesnikow) i ma to na celu najprawdopodobniej podkreślenie ich cech charakteru. | pl |
dc.affiliation | Wydział Filologiczny | pl |
dc.area | obszar nauk humanistycznych | pl |
dc.contributor.advisor | Szumska, Dorota - 132269 | pl |
dc.contributor.author | Smalec, Katarzyna | pl |
dc.contributor.departmentbycode | UJK/WF6 | pl |
dc.contributor.reviewer | Szumska, Dorota - 132269 | pl |
dc.contributor.reviewer | Rybarczyk-Dyjewska, Joanna - 145269 | pl |
dc.date.accessioned | 2020-07-27T09:56:40Z | |
dc.date.available | 2020-07-27T09:56:40Z | |
dc.date.submitted | 2017-09-08 | pl |
dc.fieldofstudy | filologia rosyjska | pl |
dc.identifier.apd | diploma-117390-145687 | pl |
dc.identifier.project | APD / O | pl |
dc.identifier.uri | https://ruj.uj.edu.pl/xmlui/handle/item/222594 | |
dc.language | rus | pl |
dc.subject.en | nie dotyczy | pl |
dc.subject.other | невербальная коммуникация, детективная проза, Александра Маринина | pl |
dc.subject.pl | komunikacja niewerbalna, proza detektywistyczna, Aleksandra Marinina | pl |
dc.title | Средства и функции невербальной коммуникации. На материале невербального общения персонажей повестей Александры Марининой | pl |
dc.title.alternative | Środki i funkcje niewerbalnej komunikacji. Na materiale niewerbalnej komunikacji bohaterów kryminałów Aleksandry Marininy | pl |
dc.title.alternative | nie dotyczy | pl |
dc.type | master | pl |
dspace.entity.type | Publication |